Protocollen lijken zaligmakender zijn resultaten

 

Wereldvreemd Team DSM wordt almaar meer 'n doos van Pandora

 

 

Team DSM (de voortzetting van Team Sunweb, dat nog steeds de licentiehouder zou zijn) is in alle mogelijke ploegenrankings van 2021 één van de hekkensluiters. Het behaalde amper acht overwinningen (waarvan vijf in de World Tour). Dertig teams wonnen vaker. 

De helft van die overwinningen werd aangeleverd door Michael Storer, die na twee dagzeges in de Tour de l’Ain evenveel keer won in de Vuelta en er de bergprijs bovenop legde. Die 27-jarige Australiër had dan evenwel al de vlucht vooruit genomen naar Groupama-FDJ omdat hij in 2020 door het toenmalige Team Sunweb van een trainingskamp werd weggestuurd omdat hij zich buiten het weten van de ploeg een bus shampoo had aangeschaft.

Ook de 30-jarige Franse coryfee Romain Bardet deed een aardige duit in het zakje met een dagzege in Burgos én in de Vuelta (op de Pico Villuercas) maar een spraakmakend klassement was de vedette van de Tour (tweede in 2015 en de derde in 2016, drie dagzeges en de bergprijs in 2019) in de Tour niet meer weggelegd.

Andere dagzeges kwamen van Cees Bol (Paris-Nice) en van Nikias Arndt (Tour de Pologne) .

De ereplaatsen in de World Tour waren al even zeldzaam: Tiesj Benoot (5de in Paris-Nice, 12de in de Ronde van Vlaanderen, 7de Liège-Bastogne-Liège en 8ste in de Benelux Tour), Jai Hindley (7de Tour de Pologne) en Søren Kragh Andersen (9de Milano-Sanremo). 

Merkwaardig is wel dat DSM in 2022 verder moet zonder Benoot, Hindley Storer en last but not least Ilan Van Wilder zonder dat ze gericht vervangen werden tenzij door has been John Degenkolb (33). De bonkige Duitser is na vijf jaar terug van weggeweest nadat hij er de voorbije twee seizoenen bij Lotto-Soudal vrij weinig van bakte.  Iwan Spekenbrink heeft al bij voorbaat laten weten dat John eind 2022 hoedanook nièt op zijn resultaten zal afgerekend worden, waarop dan wel?! Meer dan wat wordt verwacht van de 22-jarige Noor Andreas Leknessund maar waarop men zich daartoe baseert, is mij een raadsel.

Edoch, Team DSM is niet uit zijn lood te slaan, dat spreekt uit het hyperinteressante interview dat Nico Dick voor Wielerflits afnam in Deventer, de thuishaven van het Team DSM, met teammanager Iwan Spekenbrink en ploegleider Cor Curvers als onvermurwbare woordvoerders (“wij geloven met z’n allen heel hard in onze manier van werken”) en debiteren een vrijwel doorlopende goednieuwsshow, waarbij de ene open deur na de andere ingetrapt wordt en waarbij je de indruk krijgt dat het om een ‘spel zonder knikkers’ gaat, een karikatuur van een resultaatgerichte sport. 

Het lijkt eveneens te gaan om een team dat nog maar in de kinderschoenen staat. Deze organisatie is evenwel reeds vanaf 1999 aan de slag met Batavus-Bankgiroloterij, Skil-Shimano, Giant, Sunweb en tenslotte DSM als opeenvolgende betaalheren. 

Tijdens die jaren zag men opeenvolgend vooral Dries Devenyns (na 2014), Marcel Kittel (2015), John Degenkolb (2016), Warren Barguil (2017), Mike Teunissen (2018), Tom Dumoulin (2019), Wilco Kelderman (2020), Marc Hirschi (2020), Michael Matthews (2020) en nu ook Tiesj Benoot, Jai Hindley, Michael Storer en Ilan Van Wilder de revue verlaten.

Je kunt ze inderdaad niet allemaal houden (dat doen ook de andere teams niet) maar met de helft van hen (beter omringd) was men nu nu één van de tien beste World Tour Teams in plaats van hét kneusje geweest.

In de betrouwbare Cycling Quotient Ranking (die alle UCI-koersen verhoudingsgewijs valoriseert) is Romain Bardet (36ste) zowaar de enige DSM-vertegenwoordiger in de top 100. 

De ontbreken van sterkhouders biedt wel kansen voor onder anderen Thymen Arensman, Marco Brenner, Alberto Dainese, Henri Vandenabeele, … maar ze zullen sterk geïsoleerd onderweg zijn. 

DSM stelt ‘innovatie en duurzaamheid’ voorop maar gaan die twee wel samen? Duurzaamheid spreekt alvast niet uit de verblijfsduur van hun betere coureurs.