Vince GERITS geeft het (nog) niet op maar is stilaan de wanhoop nabij 

 

 

Zoals meer anderen heb ik mij al dikwijls afgevraagd: hoe zou het nog zijn met Vince Gerits?

Vince wie?! Gerits, die op één van de mooiste zomerdagen van 2022 op het middaguur in Sint-Lievens-Houtem op grandioze wijze kampioen van België bij de elite 2 werd en daarmee een exquise maand augustus bekroonde. In zijn kakelverse driekleur won hij ook nog in Nieuwkerken-Waas en in Nieuwrode. Eén en ander leverde hem op zijn 25ste alsnog een tweejarig contract op bij Flanders-Baloise. Tot daar het goede nieuws, waarop een niet te stoppen tsunami van kommer en kwel volgde.

 

Vince Gerits met de fans na zijn titelverovering in Sint-Lievens-Houtem. De ziener die toen voorspeld had wat hem te wachten stond zou als een ketter weggejaagd zijn.

Als neo-prof kwam hij in 2023 nauwelijks in beeld: een 32ste plaats in de Trofeo Playa de Palma was zijn ‘beste’ uitslag. Die gang van zaken had zijn kwalijke oorzaken die door Freddy De Geest voor Sportwereld en Hans Fruyt voor Wielerverhaal uitvoerig werden aangekaart tijdens de stage van Flanders-Baloise in Altea, waar Vince de trainingsarbeid waarvoor hij was meegereisd niet naar behoren kan uitvoeren wegens een zwaar opspélende rechterzijde in been én schouder.

 

De kwelling met Vince's rechterbeen begon kort na het einde van het seizoen 2022 en bleef maar aanslepen zodat Vince van hot naar her holde maar de diverse diagnoses noch de aangereikte oplossingen brachten soelaas. Er werd gerefereerd naar zijn zware rugoperatie van tien jaar geleden maar die bleek er geen uitstaans mee te hebben. 

Vince heeft de hoop op een kentering nog niet helemaal opgegeven maar de tijd dringt. Hij moet bijna hopen dat het piriformissyndroom de grote boosdoener is zodat die kan aangepakt worden maar dat zit nog in de fase van onderzoeking. 

 

Vince probeert er zoveel mogelijk zelf aan te doen. De weerbarstige bilspier wordt wekelijks meermaals behandeld bij een masseur, met dry needling en met een tweewekelijks bezoek bij een osteopaat. 

Dergelijke langdurige beproeving kruipt je niet enkel in de kouwe kleren maar tast ook de mindset zwaar aan vandaar dat Vince ook geregeld een psycholoog opzoekt om zijn mentale veerkracht te vrijwaren. Ook een zware kwelling is het onzalige bijna niets kunnendoen, een ongekende situatie voor iemand die tot anderhalf jaar geleden voltijds werkte. Ga er maar eens aan staan …

 

Erger dan 2023 kan 2024 niet worden. Indien het piriformissyndroom wordt behandeld dan kan Vince misschien weer verder en dat is wat ook wat hij wil: opnieuw kunnen leven met een concreet doel. Aan zijn grinta zal het alvast niet liggen. Uitsluitsel moet het ongewisse zo gauw mogelijk overstijgen. Hopelijk vervelt zijn wielersprookje niet tot een blijvende nachtmerrie, die je zelfs je ergste vijand niet toewenst.