Alec SEGAERT

tijdrijder maar ook allrounder!

 

Hoe vèr kan een mens er naast zitten? Ik die dacht dat Alec Segaert een light flemish version van Filippo Ganna zou worden, die zich vrijwel uitsluitend als tijdrijder zou manifesteren. Niet dus, dat heeft het WK in Wollongong en bovenal de Piccolo di Lombardia uitgewezen. Alec zal een allrounder zijn, niet als klassementsrenner maar als klassieke coureur die aan de niet onbegrensde hoogtemeters natuurlijke bondgenoten kan hebben. Met wat hij op dat loodzware terrein reeds als 19-jarige vermag zullen op termijn zelfs Liège-Bastogne-Liège en Il Lombardia zelf doenbaar zijn. 

Nu hoor ik zie ze niet, de Vandeweghes en de Wuytsen van deze wereld om Alec te pushen en hem sito presto naar een beter en rijker team te doen overstappen, misschien omdat het hem in de eerste plaats naar het door hen vermaledijde Soudal-Quick.Step zou voeren. 

Dat zal er ooit van komen en misschien eerder dan gedacht, nu Alec on very speaking terms is met Yves Lampaert en door de melkerie in de armen werd gesloten. Patrick Lefevere zal in deze evenwel nooit vragende maar altijd biedende partij zijn.

In afwachting kan de nog geen 20-jarige uitmuntende student voor een master burgerlijk ingenieur verder ontwikkelen bij het continentale Lotto Dstny Development Team waarna hij per 1 juli 2024 zou doorstarten naar Lotto Dstny tout court, dat tegen dan zijn plaats in de World Tour met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet zal heroverd hebben.

Toch nog eens memoreren wat de 19-jarige Alec vooral maar niet uitsluitend als tijdrijder neerzette. Het mag inmiddels een voetnoot dat hij in het tijdrijden ook het West-Vlaamse PK en de nationale afspraken in Poperinge, Montenaken en Waregem (Memorial Igor Decraene) op zijn naam bracht.

Achteraf bezien was kampioen van België tijdrijden in Dikkelvenne worden ook een evidentie maar tegen zijn studiegenoot Jonathan Vervenne had hij het knap lastig en zelfs aan 49 km./u. geen volle twee seconden overschot.

Minder evident was zijn triomf in het EK in Anadia (Portugal) maar met ruimer verschil behaald zodat hij met het volste vertrouwen naar het WK in Wollongong trok. Hij  werd er enkel (-16”) overtroffen door de bijna drie jaar oudere Noor Søren Wærenskjold.

 

Alec Segaert was de notoire tijdrijder van wie men uit het oog verloor dat hij de Hel van Voerendaal had gewonnen en dat hij er in elke zware en met veel hoogtemeters bezwangerde buitenlandse rittenkoers (Giro, Alsace, Avenir) een dag had uitgepikt om in de eerste tien te eindigen.

Die stijloefeningen kwamen hem aardig van pas tijdens de vroege herfst. Op de wegrit van het WK verbaasde hij met een zware voetafdruk op de finale te rijden en er pas op de ultieme zwaarste helling af te moeten in de plaats van naar het podium te worden geroepen. Dat werd negen dagen later ‘bijgewerkt’ in de Piccolo Giro di Lombardia, waarin hij sec afrekende met de kakelverse wereldkampioen, de ook al drie jaar oudere Kazach Yevgeniy Fedorov zoals die met hem finaal had afgerekend in Wollongong. 

Alec rijdt zondag nog de prestigieuze Chrono des Herbiers in het Franse departement Vendée, waar hij de Noor Søren Wærenskjold terugziet. Zal hij, zoals in Lombardia deed met Yevgeniy Fedorov, ook de wereldkampioen tijdrijden op zijn plaats zetten? Néén, dat mogen we initieel niet verwachten zoals wel een podiumplaats want ik kan mij bezwaarlijk voorstellen dat Alec naar ginder afreist voor een acte de présence.