De vliegende postbode uit Borsbeke eindigde 

58 van de 93 keren bij de eerste tien

 

Aan David DESMECHT is een winterstop nièt besteed

Indien ik voor één tiener de hand in het vuur had durven steken dat hij contractrenner zou worden dan was het voor David Desmecht. 

Hij had (bijna) allemaal: het talent, the looks, the guts … 

“... maar niet de connecties die je daarvoor nodig hebt en ervoor knielen wilde ik al zeker niet doen”, benadrukt David.

Mijn hoge inschatting van David was niet zomaar uit de lucht gegrepen. David was als tweedejaarsjunior één van ’s lands besten die dat gehonoreerd zag met een WK-selectie in Offida (It.), waar hij in nadrukkelijke dienst koerste van titelverdediger Jasper Stuyven die daar derde werd. David had die selectie vooral aan het begin van de zomervakantie afgedwongen. Hij won de Ardennenkoers in Harzé, waar hij onder meer Louis Meintjes afhield, de Zuid-Afrikaan die zowel in 2016 als in 2017 achtste en dit jaar zevende werd in de Tour. David vertrok bevoordevol vertrouwen naar de Ain-Bugey Valromey (Fr.) en haalde er de zesde eindtijd.  

Die fraaie lijn trok hij vanaf zijn tweede campagne bij de beloften door, deel uitmakend van het Lotto Development Team, waar het evenwel niet klikte met Kurt Van de Wouwer. Zelfs een schitterende derde plaats in het BK tijdrijden aan de wondermooie Lacs de l’Eau d’Heure, waar hij op het podium glunderde naast Yves Lampaert (-40”) en Frederik Frison (-3”), bracht daar geen verandering in. David reageerde met een dag- en dé eindzege in aansluitende Vuelta a Palencia (Sp.).

Hij kwam beter terecht bij EFC en realiseerde er twee topseizoenen, bekroond met de Oost-Vlaamse titel en een dagzege in de Tour de Namur, omkranst door een sliert (dichte) ereplaatsen, waarbij vooral de dichtste in de Tour de Pays de Roannais (Fr.) op een geheel van 120 (!) koersdagen.

Zijn ultieme campagne bij de beloften lag, ondanks klierkoorts, in de lijn van de twee vorige. Hij stond er opnieuw het hele seizoen met een vroege openingszege in Villers-le-Temple. Eind juli had hij al ruim dertig top tienen ingeschreven, waarna de ziekte van Pfeiffer zijn prestatievermogen ondermijnde, maar wat er hem toch niet van weerhield om in de herfst zijn mooiste zege te behalen in de Heuvelland Classic.

Toch belandde hij als 22-plusser niet bij de elite met maar die zonder contract, waar hij geen uitsluitend adept van het regionale circuit werd.

Het is een cliché maar eigenlijk was hij té regelmatig om ook nog briljant te zijn. Vooral 2015, 2019 en bovenal 2021 waren grand cru - jaren waarmee hij in de betrouwbare ranking van firstcycling.com uitkwam op de 7de, 4de respectievelijk 3de plaats. 

Dit jaar was hij zowaar nog straffer als the very best of the rest na de ongenaakbare Rutger Wouters. David telt 93 koersdagen waarvan hij er 58 in de top tien beëindigde en zes won. Toch houdt hij het mooiste moment van 2022 nog tegoed want eind november wordt hij papa. 

David is een onnavolgbaar competitiebeest. Elk seizoen komt hij aan om en bij de honderd koersdagen, soms nog wat meer. En zijn immer fonkelende tweewieler koestert hij als een juweel en is hij nooit beu.

“Trainen doe ik nog altijd even graag” verrast David. “Een winterstop is aan mij niet besteed. Mijn vriendin Nele Dedobbeleer gaat daarin mee, anders zou het niet lukken. Dagdagelijks ben ik postbode in Ninove en Geraardsbergen, ideaal om te combineren met koersen.”

David wordt dertig jaar op 22 december en als het van hem afhangt dan is hij pas halfweg zijn termijn bij de elite 2.

“Specifieke ambities heb ik niet, ik hou meer van het duurzame geheel en heb het helemaal naar mijn zin in de club waarvan Julien Van den Brande de créateur-fondateur is. Ik weet niet of ik als contractrenner gelukkiger zou geweest zijn dan ik nu ben en dat is toch de essentie van het leven.”