Hoe dat men daar niet vroeger aan ‘dacht’ …

Kurt VAN DE WOUWER

e i n d e l i j k

sportief manager bij Lotto(-Dstny)

 

Haalt hij ‘het Anderlecht van de koers’ uit het slop?

 

Marc Sergeant heeft eindelijk een waardige opvolger: Kurt Van de Wouwer die zich al sedert 2013 inlaat met de beloften en wat nogal wat rijpe vruchten afwierp.

Kurt (°24 september 1971) was zelf een oerdegelijke coureur, die zelfs in het hooggebergte een aardig woordje meesprak maar waar hij nochtans te maken kreeg met concurrentie die andere limieten hanteerde, wat hem niet belette hem niet om vanaf 1997 opeenvolgend 16de, 11de en 17de te worden. Opgeven behoorde niet tot zijn gewoontes, dat deed hij, behalve in de Tour van 2001 in geen enkele grote koers.

 

Kurt werd na zijn aktieve carrière als ploegleider afgedeeld naar de jeugd, waarin hij in eigen hoge toppen scheerde, niet in het minst in de BK’s. Zo werd hij in Grand-Rechain 1988 kampioen van België bij de nieuwelingen vòòr Steven Verheuen en Koen Deschuytter. Vijf jaar later werd hij in Westouter derde na Carl Roes en Paul Van Hyfte. 

Een notoire winnaar ging aan Kurt niet verloren. In de beroepscategorie waren de proloog en de derde rit in de Hofbrau Cup (D.) plus de eindzege in de Circuito Montanes (Sp.) zijn enige overwinningen, alle drie in 1997.

De bescheiden stroper werd een uitstekende boswachter voor de jonge jagers. Je mag zonder enig voorbehoud stellen dat het in aanzienlijke mate dankzij Kurt Van de Wouwer (als manager van het Development Team én van het Ladies Team) is dat Lotto-Dstny een rooskleuriger toekomst heeft dan Lotto-Soudal de voorbije jaren had. Zo lanceerde hij in 2021 en 2022 vooral Florian Vermeersch, Brent Van Moer, Maxim Van Gils en bovenal Arnaud De Lie. Dat Steff Cras (-> TotalEnergies), William Junior Lecerf (-> Soudal-Quick.Step Devo Team) en Luca Van Boven (Bingoal-Pauwels) hen ontglipten, lag zeker niet aan Van de Wouwer. Van eigen kweek nemen Liam Slock en Lennert Van Eetvelt wel een doorstart.

Een mens vraagt zich geredelijkerwijs af waarom het zo lang moest duren eer Kurt Van de Wouwer deze evidentie promotie te beurt viel. Enkel het omstreden en inmiddels ontbonden duo Jannie Haek - John Lelangue kan daarop een plausibel antwoord op geven. Het ontbreekt Kurt niet aan looks en guts, maar misschien wel aan glamour en glitter waaraan zijn bonzen gevoeliger zijn. Zijn zogezegde onvolmaaktheid heeft Van de Wouwer alvast niet belet om jonge talenten als Arnaud De Lie (dé revelatie van 2022 en reeds 6de in de uci-ranking), Brent Van Moer (dagwinnaar in de Dauphiné 2021 en ei zo na ook in de Tour), Florian Vermeersch (2de in Paris-Roubaix 2021) en Maxim Van Gils (eindwinnaar van de Saudi Tour 2022) klaar te stomen voor de hoogste regionen van de beroepscategorie..

Je kunt de positionering van het huidige Lotto-Dstny (niet langer een World Tour Team) misschien nog het best vergelijken met die van SC Anderlecht (naar de rechterkolom van het klassement teruggeschoven).

In beide gevallen wordt het reculer pour mieux sauter maar dat zal niet in een handomdraai geschieden.

Na zijn utopische aanwervingen (Carlos Barbero en Reinardt Janse Van Renburg) in de loop van 2022 werden met Pascal Eenkhoorn (Jumbo-Visma), Jacopo Guarnieri (Groupama-FDJ) en Arjen Livyns – Milan Menten - Mathijs Paasschens (alle drie van Bingoal-Pauwels) degelijke coureurs aangetrokken maar van wie je bezwaarlijk kunt verwachten dat zij de bakens vèr genoeg zullen verzetten om hun team vanaf 2014 in de World Tour te helpen terugkeren. Dat hoeft ook niet, een meerjaars procontinentaal vagevuur in combinatie met scouting naar renners die voor een fikse upgrade kunnen zorgen, is heilzamer aan de orde.