De Kristallen Fiets en De Flandrien 

zijn artificiële bedoeningen

 

REMCO en WOUT moeten 

op die podia samen en egaal worden toegejuicht

 

 

Remco Evenepoel heeft zich de 31ste Kristallen Fiets toegeëigend. Dikverdiend maar dat had ik evenzeer beweerd indien het Wout Van Aert was geweest. Remco heeft ten opzichte van Wout inderdaad een spraakmakend inhaalmanoeuvre uitgevoerd op een fictief traject waarop ze zelden met elkaar te maken kregen.

Kristallen Remco haalde ook voor de titeltijdritten de neus niet op.

Bijna blasfemisch hoe men Remco en Wout in non-matchen willens nillens tegen mekaar uitspeelt. En niet getreurd: volgende week is er al de herkansing (lees herkauwing) met dezelfde vijf genomineerden tijdens de gala-avond van die van ‘de koers is van ons’ die zich, qua timing, het gras voor de voeten lieten maaien en zich tot vijgen na Pasen lieten terugzetten. What about the pax media?!

Wordt het op de 18de van dezelfde maand opnieuw Remco of desavoueert men de concurrentie met Wout als eigen speerpunt? 

 

Mijn inschatting: Remco intrinsiek de beste, Wout is de veelzijdigste. Ik achtte de ket niet in staat om Sanremo, Vlaanderen en Roubaix te veroveren maar ben daar niet helemaal meer zeker van. Wout legt zich almaar meer toe op zijn hoogste vaardigheden. Benieuwd of hij in 2023 terugkeert naar LBL, hervat in de titeltijdritten en debuteert in Lombardia. 

 

Het bizarre is dat hun onderlinge duels op het terrein met de vingers van één hand te tellen zijn. 

Wout deed Paris-Nice, Remco reed Tirreno-Adriatico en bleven ook in Milano-Sanremo uit mekaars buurt.

Wout opteerde als gebruikelijk voor de klassiekers van het Noorden waarvan hij de Omloop en Harelbeke cum laude won. 

Remco combineerde het Baskenland en Liège-Bastogne-Liège, waar Wout out of the blue opdook (en knap 3de werd) omdat hij na het (door Covid-19) wegvallen der Ronde van Vlaanderen een week kon doorschuiven.

Juni dan met Wout in het Critérium du Dauphiné als laatste rechte lijn naar de Tour. Remco trok naar Zwitserland in de aanloop naar de Belgische kampioenschappen waarvan hij de grote figuur werd. Drie dagen na zijn demonstratie in de tijdrit van Dikkelvenne werd hij in Middelkerke de onbeloonde smaakmaker. Van Aert had al begin mei afgezegd voor de nationale tijdrit en verzaakte (nadat hij een knie bezeerde tijdens een stage in Tignes) ook aan het wegkampioenschap om zijn deelname aan de Tour niet te hypothekeren en er de weergaloze hoofdrolspeler van te worden.

Voor Remco was de Tour nog lang niet aan de orde, hij richtte zijn steven naar Spanje met triomfen in San Sebastian en bovenal in de Vuelta. Wout hield in die periode bij Hamburg en Plouay waarna het Canadees tweeluik. Na afloop verraste hij met een forfait voor het WK tijdrijden ‘omdat hij zich voor een dichte ereplaats niet kan opladen’. Hij zou daarna trouwens nog slechts één koers rijden: het WK op de weg in Wollongong, waar hij en Remco gehouden waren om niet tegen mekaar te rijden.

Opmerkelijk: na zijn flamboyante Tour reed Van Aert nog amper vijf koersen, wat zijn totaal op 48 bracht, 20 (!)  minder dan Evenepoel, die (té kort na de Vuelta) het WK tijdrijden wel reed en apetrots mocht zijn op een derde plaats op een handvol seconden van het mogelijke one hit wonder Tobias Foss.

Het stak bij mij dat Wout zijn debuut in de Giro di Lombardia andermaal uitstelde waarmee hij zichzelf schromelijk tekort deed om à la Pogacar zijn seizoen even sterk te finaliseren als hij eraan begon.

Is Wout Van Aert een vertwijfelde coureur geworden? Op de Champs-Elysées spurtte hij niet mee voor de laatste dagzege. In Hamburg, Québec en Montréal werd hij geklopt en ik denk dat hij op het WK, indien Remco werd teruggepakt, diens winnaarsopdracht in de sprint niet zou hebben overgenomen. Voor de tweede plaats moest hij er twee laten voorgaan.

 

Is dit betoog een uiting van favoritisme voor Evenepoel boven Van Aert? Neen, want Wout is (na Tadej Pogačar) nog altijd de nummer twee van de wereld en ik blijf er ook van overtuigd dat hij het vermogen heeft om zich in een grote ronde in de top vijf te parkeren. Waarom zou hij dat doen met kansrijkere Sloveense kompanen in de rangen? Hij was in de Tour de assistkoning van Jonas Vingegaard maar zijn nazomer en herfst waren flets en duwen het fraaie dat eraan voorafging wat in de vergeethoek.