In mijn allertijdse WK-ranking …

 

MATHIEU dicht bij de papa 

Ook WOUT is nu één van

de Twaalf Apostelen



Mathieu van der Poel klimt met een vierde wereldtitel in de beroepscategorie op gelijke hoogte met Roland Liboton. 

Inzake voltreffers ziet hij enkel nog Eric De Vlaeminck (7), André Dufraisse - Renato Longo - Albert Zweifel (elk 5) ‘voor zich uitrijden’. 

Totaal uitgesloten is het niet dat hij de drie kwintetten én zèlfs keizer Eric nog passeert. Dat zal in aanzienlijke mate afhangen van Wout Van Aert, zijn compagnon de route / partner in crime. Hun volgend WK-duel is op 30 januari 2022 gepland in het overzeese Fayetteville (V.St.). Wat heeft het veldrijden daar in godsnaam te zoeken? Benieuwd wat Mathieu en Wout daarvan vinden.

Mathieu heeft onderwijl bijna evenveel eerste als zijn papa Adrie tweede plaatsen (vijf). Die werd slechts één keer ‘kampioen van de wereld’ maar telt dank zij ook nog twee derde, drie vierde en twee vijfde plaatsen nog steeds 125 punten meer dan zijn zoon, die met een vijfde wereldtitel op exact gelijke hoogte zou komen.

Ook de kort aansluitende Wout Van Aert is nu één van dé Twaalf Apostelen van het WK-veldrijden. Met hem is Mathieu nog lang niet klaar. Het is niet omdat het in de tussenstand der veldslagen 4-3 staat dat ‘de oorlog’ al definitief gewonnen is. Of het zonder zijn bandbreuk anders zou zijn gelopen zullen we nooit weten. Die pijnlijke voorvallen horen er helaas bij. Mathieu werd in Valkenburg 2018 nog flagranter getroffen door brute pech -> vier (!) lekke banden.   

Wout Van Aert (26,5) en Mathieu van der Poel (26) kunnen de komende vijf à zes jaar Rolf Wolfshohl naar de kroon steken als de best prestérende coryfee in de WK’s veldrijden. Hij begon er op zijn 18de aan met een zevende plaats in Edelare 1957 en sloot het op zijn 36ste af als achtste in Melchnau (Zwits.) 1975. Die monumenta worden verbonden door drie regenboogtruien (Tolosa 1960, Hannover 1961 en Calais 1963), zes tweede en vier derde plaatsen. Net als Wout en Mathieu was Rolf ook een uitmuntend wegrenner die ei zo na Liège-Bastogne-Liège 1962 (tweede na Jef Planckaert), en Milano-Sanremo 1963 (in een centimeterspurt geklopt door Joseph Groussard) won en effectief de Vuelta van 1965 (vòòr zijn obligate kopman Raymond Poulidor). Daarenboven behaalde hij twee dagzeges in de Tour, waarin hij in 1968 achtste plaats werd maar die hij zonder die jour sans van Saint-Etienne naar Grenoble kon gewonnen hebben.

Rolf Wolfshohl brak, samen met Renato Longo, de Franse ban van de vroege jaren vijftig. Beiden werden naderhand verdrongen door de absolute grootmeester Eric De Vlaeminck, die zeven regenboogtruien veroverde maar het zouden er, indien hij zichzelf niet had verloren, wel tien of zelfs twaalf kunnen zijn. Inmiddels is de huppelende generaal ons al vijf jaar ontvallen. 

Zijn 2,5 jaar jongere broer Roger is er gelukkig nog wel en hij ventileert graag zijn ongezouten mening. Zo is is hij er mordicus zeker van dat Wout Van Aert zonder die lekke band in Oostende wereldkampioen zou zijn geworden, waarbij hij het zoals vele anderen betreurt dat we daardoor van het razendspannende duel tot op de finish (zoals in de Ronde van Vlaanderen) verstoken bleven.

 

Merkwaardig: Toon Aerts (die nog steeds afgetekend leidt in de geüpdate UCI-ranking) en  Laurens Sweeck werden in hun WK voor de derde keer op een rij derde respectievelijk vijfde. Samen met Eli Iserbyt, Thomas Pidcock, Lars van der Haar en Michael Vanthourenhout bemannen zij de subtop. Van hen lijken enkel Eli en Thomas de kloof met de twee metronomen te kunnen beperken net als in een ver(de)re toekomst de kakelverse wereldkampioen beloften Pim Ronhaar en zijn voorganger Ryan Kamp.

Timo Kielich maar bovenal benjamin Emiel Verstrynge (enkel een desastreuze start hield hem van het podium) volgen in hun kielzog.

Ook zij zijn lagelanders. Daar is inderdaad niets mis mee maar verban dan aub gepimpte begrippen als Wereldbeker en Wereldkampioenschap, wie verzint dat? 

Even was er hoop dat de 23-jarige Kevin Kuhn zijn (Zwitser)land terug op de kaart zou zetten maar hij stelde (13de) in Oostende diep teleur. Frankrijk, Italië en Tsjechië zijn er even erg aan toe, ook zij haalden bij de beloften de top tien niet.

 

In mijn allertijdse WK-ranking zijn er luttele verschuivingen. 

Die ranking werd bekomen door de optelling van de top tien van àlle wereldkampioenschappen (vanaf 1950), voorafgegaan door het Internationaal Criterium (1924-1949) op basis van 125 75 50 40 30 25 20 15 10 5 punten aan de respectieve eerste tien.

Dit zijn de 100 best prestérende veldrijders in de internationale kampioenschappen.

1	WOLFSHOHL Rolf	D.	1060
2	Zweifel Albert	Zwits.	1050
3	Dufraisse André	Fr.	1015
4	De Vlaeminck Eric	B.	995
5	Longo Renato	It.	935
6	Vervecken Erwin	B.	820
7	Nys Sven	B.	805
8	Rondeaux Roger	Fr.	800
9	van der Poel Adrie	Ned.	780
10	van der Poel Mathieu	Ned.	655
11	De Clercq Mario	B.	650
12	Van Aert Wout	B.	640
13	Liboton Roland	B.	605
14	Van Damme Albert	B.	535
15	Stybar Zdenek	Tsj.	525
16	Frischknecht Peter	Zwits.	480
17	Wellens Bart	B.	480
18	Thaler Klaus-Peter	D.	470
19	Stamsnijder Hennie	Ned.	455
20	Oubron Robert	Fr.	430
21	Foucaux Camille	Fr.	400
	Pontoni Daniele	It.	400
23	Gretener Herman	Zwits.	375
24	Groenendaal Richard	Ned.	365
25	Pauwels Kevin	B.	345
26	Severini Amerigo	It.	340
27	Vaast Charles	Fr.	330
28	Robic Jean	Fr.	325
29	Jodet Pierre	Fr.	320
30	van der Haar Lars	Ned.	305
31	Vantornout Klaas	B.	280
32	Albert Niels	B.	265
33	Seynaeve Maurice	B.	265
34	Declercq Roger	B.	260
35	Mourey Francis	Fr.	250
36	De Vlaeminck Roger	B.	240
37	Simunek Radomir	Tsj.	235
	Vermassen Kamiel	B.	235
39	Bertellin Hilaire	Fr.	230
	Moerenhout Henri	B.	230
	Ronsse Georges	B.	230
42	Richard Pascal	Zwits.	225
43	Baars Henk	Ned.	220
	Maes Sylveer	B.	220
45	Meunier Georges	Fr.	220
46	Mersch Josy	Lux.	215
47	De Bie Danny	B.	210
48	Bieri Hans	Zwits.	205
49	Kluge Mike	D.	200
	Vermeire Robert	B.	200
51	Aerts Toon	B.	190
52	Arnould Dominique	Fr.	185
53	Deconninck Henri	Fr.	175
	Groenendaal Rein	Ned.	175
	Runkel Dieter	Zwits.	175
56	Van Kerrebroeck Firmin	B.	170
	Vanthourenhout Michael		165
58	Peuziat Georges	Fr.	155
	Vannoppen Tom	B.	155
60	Sweeck Laurens	B.	150
61	Breu Beat	Zwits.	145
	Mersch Arsène	Lux.	145
	Pelissier Francis	Fr.	145
	Wilhelm André	Fr.	145
65	Bossard Karl	Zwits.	140
	Vanthourenhout Sven	B.	140
67	Degy Gaston	Fr.	135
	Lavainne Christophe	Fr.	135
	Wabel Beat	Zwits.	135
70	de Vos Wim	Ned.	130
	Frischknecht Thomas	Zwits.	130
72	Boom Lars	Ned.	125
	Herygers Paul	B.	125
	Kneepkens Jules	B.	125
	Plattner Emmanuel	Zwits.	125
	Winsingues Aubert	Fr.	125
77	Harings Hubert	Ned.	120
	Martinet Charles	It.	120
	Vanden Haesevelde Julien	B.	120
80	Blaser Gilles	Zwits.	115
	De Brauwer Paul	B.	115
	Djernis Henrik	Deen	115
	Engel Jean-Pierre	Lux.	115
	Luciani Luciano	It.	115
	Meeusen Tom	B.	115
	Pidcock Tom	Gr.-Br.	115
87	Berden Ben	B.	110
	De Block Marc	B.	110
	de Knegt Gerben	Ned.	110
	Dlask Petr	Tsj.	110
91	Bramati Luca	It.	105
	Pelchat Michel	Fr.	105
	van Bakel Frank	Ned.	105
94	Le Bras Bruno	Fr.	100
	Lienhard Erwin	Zwits.	100
	Simunek Radomir jr.	Tsj.	100
97	Bernet Pierre	Fr.	95
	Hartmann Fritz	Zwits.	95
	Kumps Pierre	B.	95
	Peeters Rob	B.	95
100	Barrutia Antonio	Sp.	90
	Camrda Karel	Tsj.	90
	Krier Charles	Lux.	90