Ook Noël FORE won 

zowel Paris-Roubaix als 

de Ronde van Vlaanderen

Heiri Suter (1923), Romain Gijssels (1932), Raymond Impanis (1954), Fred De Bruyne (1957), Rik Van Looy (1962), Roger De Vlaeminck (1977), Peter Van Petegem (2003), Tom Boonen (2005 én 2012) en Fabian Cancellara (2010 én 2013) zijn in chronolgische orde de negen uitzonderlijken die de Ronde van Vlaanderen en Paris-Roubaix in hetzelfde jaar wonnen.

Meer anderen wonnen ook de beide monumentale klassiekers maar niet in hetzelfde jaar, in alfabetische orde zijn dat: Louison Bobet, Pol Deman, Noël Foré, Jean Forestier, Philippe Gilbert, Walter Godefroot, Hennie Kuiper, Eddy Merckx, Johan Museeuw, Eddy Planckaert, Gaston Rebry, Peter Sagan, Eric Vanderaerden, Jules Vanhevel en Rik Van Steenbergen.

Noël Foré is niet de meest verwachte naam in dit illustere rijtje, wellicht omdat er tussen zijn zege in Paris-Roubaix (1959) en die in de Ronde van Vlaanderen (1963) zoveel tussentijd was. Hij was evenwel niet de minst merkwaardige want hij maakte als coureur en als begeleider meer mee dan een 'normaal' mens in een heel leven.

Het begon in mineur toen hij van zijn ouders niet mocht koersen, niettegenstaande hij een neef was van Marcel Rijckaert, die zich nochtans via de wielrennerij sociaal opwerkte als renner (weg en piste) en daarna als fietsmechanicien van vooral Eddy Merckx.

Zijn ouders waren evenwel niet te vermurwen en dus moest Noël zijn meerderjarigheid afwachten om zijn zin alsnog door te drijven. Na zijn militaire dienstplicht van 21 maanden begon hij er op zijn 22ste aan in 1954. Toch bouwde hij nog een benijdenswaardig palmares uit en is hij, zeker voor bachelors en masters, een rolmodel. Wat goed is komt snel? Er zijn er meer die dit algemene regel ontkennen e, maar goed ook.

 Over Noël Foré’s lotgevallen weldra meer in een volgende bijdrage.