Biniam GIRMAY HAILU

vrijwel iederéén is supporter van hem

Biniam Girmay is niet de eerste Afrikaan die zich onderscheidt in een Europese topkoers. De Algerijn Marcel Molines en de Marokkaan Custodio Dos Reis behaalden al een dagzege in de Tour 1950. Ahmed Kebaili (Alg.) won een rit in het Critérium du Dauphiné 1952. Abdel-Kader Zaaf (Alg.) werd 10de in de G.P. des Nations 1955. 

Het waren one hit wonders, zoals de Zuid-Afrikaan Alan Van Heerden, die in 1979 een rit won in de Giro. Hij was de voortrekker van duurzamere landgenoten Robert Hunter, Daryl Impey en Louis Meintjes.

Biniam Girmay is ook niet de eerste Eritreër die zich onderscheidt in een Europese topkoers. Natnael Berhane, Mekseb Abraha Debesay en Merhawi Kudus gingen (= reden) hem daar (bescheiden) in voor.

Biniam Girmay is wel de eerste Afrikaan die een grote klassieker op zijn palmares inschrijft. Dat was een aangekondigde kroniek, die véél eerder waar werd dan begroot want reeds zes dagen vòòr zijn 22ste verjaardag.

Biniam Girmay was al tiener Il Imbatido in eigen land, waardoor hij uitgenodigd werd naar het UCI-opleidingscentrum in Aigle (Zwits.). Dat bracht hem in de gewenste stroomvernsnelling. Dagzeges in de ronden van Gabon en Rwanda brachten hem in het blikveld van Delko, waarvoor hij in 2020 bijna de Trofeo Laigueglia en de Tour du Doubs (2de na Giulio Ciccone respectievelijk Loïc Vliegen) won. 

Biniam gedijt kennelijk in het Franse departement Doubs want hij won er in 2021 de Classic Grand Besançon en werd opnieuw 2de in de Tour. 

Bovenal werd hij in Leuven de vice-wereldkampioen bij de beloften, waar Filippo Baroncini zich voor hem wijselijk uit de voeten had gemaakt. Biniam Girmay bevindt zich als vice-wereldkampioen liefhebbers / beloften in goed gezelschap. Ook Gastone Nencini (1954), Arnaldo Pambianco (1957), Ole Ritter (1962), Jean-Pierre Monseré (1969), Freddy Maertens (1971), Sven-Ake Nilsson (1976), Oscar Freire (1997), Johan Vansummeren (2003), John Degenkolb (2010), Bryan Coquard (2012), Caleb Ewan (2014), Pascal Ackermann (2016) en Stefan Bissegger (2019) werden sterren in de beroepscategorie.

Biniam Girmay werd tweemaal door het gelukkig toeval (voor zover het bestaat) gediend. Delko kon zijn coureurs al in de lente van 2021 niet meer betalen en Intermarché-Wanty-Gobert was er als de kippen bij om hem in de armen te sluiten. En vorige vrijdag was hij, na zijn vijfde plaats in de E3 Harelbeke, van plan om naar zijn thuisland terug te keren tot het er even naar uit zag dat Alexander Kristoff niet zou kunnen meedoen. Biniam werd met zachte dwang als stand in opgevorderd en deed dat dus niet enkel bij de start maar bovenal aan de aankomst.

Biniam liet zich bij ons een eerste keer opmerken in 2018 in de driedaagse Aubel-Thimister-Stavelot (2.1), waarin hij in de eerste rit op stap was met een zekere Remco Evenepoel, met wie hij driekwart minuut van de anderen wegreed. De dagzege was voor de veel snellere Biniam, Remco deed een uitstekende zaak voor de eindoverwinning.