Ontluisterend interview heeft van hem nog 

meer een onverlaat gemaakt dan hij al was

 

Peter SAGAN zou beter metéén 

de (on)eer aan zichzelf houden

Je kunt het licht van de zon inderdaad niet ontkennen: Peter Sagan heeft vooral in de klassiekers een exquise palmares bijeengekoerst met vooral winst in de Ronde van Vlaanderen 2016, Paris-Roubaix 2018 en bijna in Milano-Sanremo (tweede in 2013 en 2017). In de overige monumentale klassiekers, Liège-Bastogne-Liège en Il Lombardia, viel hij in geen velden te bekennen zodat hij hoegenaamd niet thuishoort in het exclusieve kransje van de allrounders in de ééndagskoersen zoals wel Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Sean Kelly, Francesco Moser, Rik Van Looy, Philippe Gilbert … op wie hij nog een heel eind achterophinkt in weerwil van een loepzuivere hattrick in het wereld-kampioenschap en drie overwinningen in Gent-Wevelgem (2013, 2016 en 2018).

Eén en ander lijstte hij vooral op met zijn passages in de Tour: een dozijn dagzeges, vier gele en 125 groene truien waarvan zeven definitieve en het zouden er, zonder zijn betwistbare uitsluiting in 2017, zelfs acht op rij geweest zijn maar de kwaliteit van die hebbedinges laat veel te wensen over. 

Zijn verval vanaf 2021 is schrijnend. Nadat hij een derde keer op rij vierde werd in Milano-Sanremo gaf hij niet meer thuis in de volgende voorjaarsklassiekers. Juist, hij behaalde wel nog wel een dagzege in de Vuelta 2020 en de Giro 2021, maar hoeveel invloeden heeft hij daar niet voor moeten aanspreken? In de Tour 2021 konden die hem zelfs niet meer helpen en dus nam hij na nog geen twee weken de vlucht vooruit en haalde dat seizoen enkel nog troostprijsjes op in de schlemiele ronde in eigen land.

Toch wil hij alsnog Milano-Sanremo winnen, de Primavera waarin hij dit jaar 92ste werd na andere prachtprestaties in de Omloop (98ste), Kuurne (117de) en Tirreno-Adriatico (opgave). Er is evenwel beterschap want in Harelbeke schoof hij op naar rang 68, wat twee dagen later richting Wevelgem alweer ontkend werd door een vrij vroege opgave. Zielig!

Eén en ander heeft hem niet belet om in HLN zijn kop te roeren met provocerende quotes, die door Marc Ghyselinck gretig werden opgepikt omwille van de smeuïge leescijfers.

We hebben het in deze over één van de (nog steeds) bestbetaalde coureurs van het peloton: 5,5 miljoen per seizoen. Het is méér, reageert hij daarop. 

TotalEnergies trapte lelijk in zijn val en nam er zijn hele gevolg bij. Ze zullen nu al diepe spijt hebben want ze moeten met hem ook nog door het stof in 2023. Niettemin vindt Saganneke dat Patrick Lefevere hem had moeten ‘nemen’. Hij had dus gek moeten wezen, want hij heeft aan één Paard van Troje genoeg, Mark Cavendish, die tenminste goed ligt in The Wolfpack én rendeert, twee opties die Sagan totaal vreemd zouden zijn geweest. De Slowaak refereert naar zijn onmiskenbare visibilteit maar Patrick Lefevere flatteert zijn sponsors liever op het terrein.

Zelfs over Remco Evenepoel had Sagan zijn zegje: die is volgens hem gemààkt is in plaats van zichzelf te maken zoals Peter zelf deed. Dat laatste klopt én het is er ook naar!

Met zijn persoonlijke manager Gabriele Uboldi als bodygard handig in zijn buurt fileert Sagan het huidige wielrennen, citaat:

“Het is onvoorspelbaar geworden door hun manier van koersen. Dat ze voor anarchie zorgen.”

Bedoelt hij misschien dat er een pikorde in acht genomen moet worden in acht genomen met hem als uiteindelijke winnaar?

Nog een gratuite quote van hem: “In Milano-Sanremo werden ze geflikt door Mohoric omdat ze enkel oog hadden voor mekaar.”

Geflikt zoals hij in diezelfde koers in 2013 (door godbetert Gerald Ciolek) en in 2017 (door de trager geachte Michal Kwiatkowski)?

Ook Gabriele Uboldi, zijn bijzittende manager (én bodyguard), doet zijn duit in het zakje van de onzin, citaat:

“Er is in het peloton geen enkele renner van het niveau van Peter. Ook Pogačar, van der Poel, Van Aert halen géén derde van de visibiliteit van Sagan, niet op sociale media, niet met privécontracten.”

Als dat al waar zou zijn, wat dan? Draait het daarrond in de koers? Is het dat wat Sagan op de barricaden houdt? Hij mag het hebben en ik wil nog altijd zien hoe hij zijn leven na de koers ingevuld krijgt. Wordt hij president van Slowakije? Neen, ik vrees het ergste voor zijn nadagen als coureur, het allerergste zelfs. Dat heeft hij al ingeoefend met zijn geregeld terugkerend wangedrag, dat zijn wàre aard illustreerde!

Michel Wuyts gaat niettemin onverkort mee in de waanzinnige idolatrie rond his airness. Hij orakelt:

“Een mens vergeet snel maar Sagan dat was vaak Van Aert en van der Poel samen. Doe er voor de volledigheid ook maar Alaphilippe bij. Zoveel klasse, zoveel strijdlust, zoveel spirit in één mens.”

Wat een belediging voor die jongens. Ik zou in Wuyts’ plaats beschaamd zijn om als commentator hun namen nog uit te spreken. Moet ik behalve aan die van Sagan ook aan Wuyts’ analytisch vermogen twijfelen? Of ziet hij in hem zijn narcistisch evenbeeld?

Sagan is géén blijde ambassadeur van zijn sport. Hij beziet zijn meeste concullega’s als fossielen. Hij spuugt op het beroep dat van hem een jonge gefortuneerde heeft gemaakt maar ik betwijfel of hij die status na zijn carrière zal behouden, want deze hufter steekt boordevol venijn en frustratie dat hem naar ontsporing kan leiden. U hoort daar nog van, zeker weten! Wat his airness betreft moet er na hem geen koers meer bestaan. Zijn goed (on)recht, net wat u zegt!

En dan is er ook nog dit: als een idioot houdt Sagan vol dat hij Milano-Sanremo alsnog kan winnen. Ik geloof het ook: in de spurt van Philippe Gilbert, met wie hij de avond voordien in Milano mocht vertrekken.