De beperkingen van 

de Sloveense tyconen

 

Primož Roglič zakte ei zo na nog door het ijs in Paris-Nice. Het is niet de eerste keer dat de slotdag hem ongenegen is. 

Herinner u maar hoe hij de Tour 2020 op onmogelijke wijze in de slottijdrit verloor aan zijn negen jaar jongere landgenoot Tadej Pogačar. 

Ook in de Vuelta, anderhalve maand later, liep het ei zo na fout op de slotdag. Richard Carapaz reed op de ultieme col, de Alto de la Covatilla, 21” van hem weg. Primož ‘tweede eindzege op rij was even in het gedrang.

In Paris-Nice 2021 liep het wel fout op de slotdag. Roglič kon twee valpartijen niet rechtzetten, verloor ruim drie minuten op de favorietengroep en duikelde van de eerste naar de 15de eindplaats. 

Zo’n late omwenteling zou zich gisteren herhaald hebben indien Wout Van Aert zich niet voor zijn kar had gespannen. 

Moraal van het verhaal: Rogličs concurrenten moeten hem tot op de slotdag blijven bekampen, je weet nooit waartoe dat leidt.

 

Tadej Pogačar is vooralsnog intact(er). Als hij al een minpunt(je) heeft dan is dat het tijdrijden. Tegen de klok verliest hij vaker dan hij wint. Hij kan er zich kennelijk niet elke keer voor opladen. Zo gaf hij in 2021 verstek voor de Olympische tijdrit in Tokyo en werd hij slechts 10de op het WK tijdrijden van Knokke-Heist naar Brugge. 

Ook opmerkelijk: na een gewonnen grote ronde is hij niet op zijn best of permitteert hij zich decompressie. Tijdens het WK in Imola, op een parcours dat hem als gegoten zat, nam hij één minuut voorsprong maar werd bijgehaald en eindigde als 33ste. Dat scenario herhaalde zich het jaar daarop. Tadej had de Tour soeverein gewonnen en was een week later de logische topfavoriet voor de Olympische wegrit. Hij reed in Tokyo ook in de aanval maar verloor er zijn rechtstreeks duel met Richard Carapaz en moest het voor de tweede plaats afleggen tegen Wout Van Aert.

Tadej Pogačar wordt komende zaterdag ook voor Milano-Sanremo als topfavoriet opgevoerd. Misschien komt die te vroeg en is het best mogelijk dat hij andermaal gas terugneemt vooraleer zich herop te laden voor Vlaanderen tien dagen later.

 

Zoals Pogačar gelouterd uit zijn successen komt, zo haalt Roglič kracht uit zijn beproevingen. Na zijn verkwanselde Tour 2020 won hij én Liège-Bastogne-Liège en de Vuelta. Na zijn dramatische Paris-Nice 2021 won hij meteen de Itzulia Bsque Country en werd hij 2de in La Flèche Wallonne. Na zijn tragische Tour won hij de Olympische tijdrit, rondde hij een loepzuivere hattrick in de Vuelta en zorgde hij voor een uniek Italiaans drieluik: de Giro dell’Emilia en Milano-Torino gewonnen en aansluitend 4de in Il Lombardia.