maandag 7 maart 2022

Christophe LAPORTE

is ook géén gewone hoor

 

Christophe Laporte was al iemand toen hij begin 2021 de openingsrit van de 51ste Etoile de Bessèges won en zo zijn 18de overwinning als contractrenner (allemaal voor Cofidis) behaalde.

Er kwam nog aardig wat bij in 2021 maar ook viermaal een ‘net niet’: tweemaal in Paris-Nice (na Primož Roglič respectievelijk Magnus Cort), in Waregem, waar Dylanvan Baarle hem door de vingers glipte en in Libourne, terminus van de 19de rit in de Tour, waar hij geen partij was voor zijn Sloveense mede-vluchter Matej Mohorič. Hij won wel, met een tussentijd van vier maanden, én de Circuit de Wallonie (1.1) en de G.P. de Wallonie (1.Pro). 

Eén en ander voerde hem naar een fraaie 28ste eindplaats in de betrouwbare Cycling Quotient Ranking en toch zette het hem op weg naar zijn 29ste verjaardag aan het denken temeer hem een aanzoek van Wout Van Aert was te beurt gevallen. Reeds half augustus koos hij eieren voor zijn geld en met ook nog Tiesj Benoot en Tosh Van der Sande versterkte hij de geel-zwarte falanx. Zijn inbreng haalde al meteen hoog rendement in de openingsrit van Paris-Nice, waar hij met de kopmannen Primož Roglič een triotijdrit, extra ingeleid door Nathan Van Hooydonck, op gang bracht die de Sloveen minstens een dikke halve minuut voorsprong op de andere kanshebbers opleverde. 

Christophe Laporte heeft zijn ware lucratieve bestemming gevonden. Hij is een doorzetter. Indien hij in die van 2019 niet ziek was geworden dan zou hij de Tour vanaf 2015 zeven keer op rij hebben uitgereden met 15 keer een top 10 in de daguitslagen, onder meer 2de (na Arnaud Démare) in Pau 2018. Gediend door de omstandigheden wint hij nog wel een rit 

 

Laporte heeft globaal al vaker gewonnen dan eerst gedacht. Zijn eerste zege liet weliswaar tot begin oktober 2015 op zich wachten, de Tour de Vendée, waarin hij twee jaar later, zonder andere overwinning daartussen, biste.

Vanaf 2018 ging winnen hem plots als vanzelf: een dag- en net geen eindoverwinning in l’Etoile de Bessèges, twee dagzeges in de Tour la Provence, de Tro-Bro Leon, de tijdrit van de Belgium Tour en de openingsrit van de Tour de Luxembourg.

Dat winning mood trok hij in 2019 verder door: twee dagzeges en de eindoverwinning in Bessèges, een proloogzege en een gewone overwinning in de Tour de Luxembourg en een overwalk in de Tour du Poitou Charentes (drie dagzeges en de eindoverwinning). Het gebalde coronaseizoen 2020 ging aan hem zonder successen voorbij. 

Van Christophe Laporte hoef je geen prominente rol te verwachten in de monumentale klassiekers. Die zijn hem te hooggegrepen in tegenstelling tot Gent-Wevelgem, waarin hij in 2018 knap vierde werd. Net als een dagzege in de Tour is het niet onwaarschijnlijk dat hij de vlasklassieker ooit wint.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten