Nièt van een andere planeet,
wel de allerbeste van het huidige peloton
Sei grande signore,
Tadej Pogačar
Sei grande signore, kraaide Karl Vannieuwkerke van dolle pret wanneer Tadej Pogačar in Siena op de Piazza del Campo over de finish reed. Mooier kun je het exploot van de nog maar 23-jarige Sloveen niet bejubelen. Winnen alleen was hem niet genoeg, hij wilde triom-fe-ren met allure en waagde zich daarom aan een solo van 51 km., ik kan mij Eddy Merckx buiten beschouwing gelaten niet herinneren wie de vorige was die zo’n heroïsch nummer opvoerde. Hij begon er zowaar aan in een … afzink en zijn gezellen zagen met lede ogen aan hoe zijn silhouet almaar kleiner werd op hun netvlies. Tadej deed er, fris als een hoentje, zelf nog een schepje bovenop in de aankomstzone, waar hij een vlaggenzwaaiende fan met een high five bedacht. Italië en Slovenië grenzen aan mekaar: tussen Siena en Komenda (Tadejs geboorteplaats) liggen amper 565 km.
Carlos Rodriguez, de 21-jarige Spanjaard van Ineos, was de enige die tegenstribbelde en vele kilometers voor het eerste groepje achtervolgers uitreed, waarna hij niet afgepeigerd afstapte maar een 20ste plaats in de wacht sleepte. Ook dàt verdient een joekel van een pluim.
Zo'n symbool mocht evenzeer naar een ruim dubbel zo oude Spanjaard gaan, de genaamde Alejandro Valverde, de beste coureur van de 21ste eeuw tot Tadej Pogačar lang genoeg koerst om diens uitpuilend palmares te overtreffen. En dat men nu weer niet begint te ouwehoeren dat de aanwezigheid van zo’n oudje het bewijs is van de zwakte van de generatie
Tadej Pogačar is nu al de primus inter pares van het derde decennium van de huidige eeuw en zijn beste jaren moeten theoretisch nog komen. Niets is evenwel zo evident als het lijkt en dat hij vanaf nu vrijwel alles zal winnen is voortvarend maar niet helemaal uitgesloten. Tirreno-Adriateco, waarvan hij de titelverdediger is, kan zijn volgende prooi zijn. Toch wil ik morgen zien hoe hij van zijn zaterdagse inspanningen gerecupereerd en waar hij uitkomt in de openingstijdrit, waaraan onder anderen Filippo Ganna en Remco Evenepoel beter uitgerust zullen kunnen beginnen. Daarna volgen wel enkele dagen waarin hij zich kan herzetten tot de koninginnenrit op de voorlaatste dag met vooral tweemaal de Monte Carpegna, een kanjer van ruim 6 km., die gemiddeld net geen 10% stijgen.
En na Tirreno-Adriateco zal hij ook vol gaan voor Milano-Sanremo, waarin hij 12de werd in 2020. Onwaarschijnlijk dat hij Wout Van Aert achterlaat op de Poggio. Ik vermoed dat Tadej reeds vanaf de Cipressa de forcing zal voeren maar of de lastigheidsgraad daar toereikend zal zijn om de bolides te lossen, dat weet ik nog zo niet. Volgt dan een quinzaine later de halve Vlaamse week met Waregem als inlop en Vlaanderen als hoofdmoot. De Berendries kon wel eens opnieuw het breekpunt zijn die hij ooit was voor Laurent Jalabert en Julian Alaphilippe. De vorm en de omstandigheden van de dag zijn veelbepalend. Indien de Sloveen die een beetje onder controle heeft dan vertolkt hij een centrale rol. Het feit dat hij al naar Vlaanderen komt, is al relevant. Ze zijn dun gezaaid, de winnaars van een grote ronde die de Ronde van Vlaanderen op hun palmares inschreven. Behalve Louison Bobet, Fiorenzo Magni en Eddy Merckx deed ook Michel Pollentier dat in 1980, drie jaar nadat hij de Giro had gewonnen.
Nog even over de Strade Bianche 2022. Het (door Paris-Nice) gehalveerde kanshebbersbestand werd extra gereduceerd door een ongenadige windstoot, wat niets afdoet aan het exploot van Tadej Pogačar maar wel een top 10 met 9 verschillende nationaliteiten in de hand werkte zonder Australiër, Fransman, Nederlander, Zwitser, …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten