Dr. Mabuse had de 36-jarige POULIDOR 

50 jaar geleden aan jonge vleugels geholpen

 

De meest onverwachte nederlaag van Eddy MERCKX in Paris-Nice

 

Het pantser van Eddy Merckx had in 1971 de eerste barsten vertoond, hem toegebracht door Georges Pintens in Liège-Bastogne-Liège en door Luis Ocaña in de Tour. Eddy kon beide miscasts rechttrekken en dus werd het door de goegemeente liever vergeten dan onthouden temeer Merckx in Mendrisio zijn tweede regenboogtrui had mogen aantrekken.

Eddy Merckx leek dus opnieuw Il Imbatido en dus hield niemand voor mogelijk wat zich zich op 16 maart 1972 toch voltrok. De drievoudige titelverdediger (vanaf 1969) werd op de slotdag van Paris-Nice van zijn sokkel gestoten door Raymond Poulidor, die de koers naar de zon al zes keer had verloren en dat in 1972 een zevende keer zou overkomen.

Dat was ook de stand van zaken aan de vooravond van de afsluitende tijdrit op de col d’Eze die Merckx het jaar voordien van Poulidor nipt (+7”) had gewonnen. Het zou voor Eddy een formaliteit worden temeer hij in de tussenstand 16” voorsprong telde. Ongeloof ook bij mij wanneer ik in het avondnieuws mocht vernemen dat niet Eddy maar wel Raymond (-22”) op de col d’Eze had gewonnen én meteen Merckx’ witte leiderstrui had overgenomen. Eddy mocht wel als verontschuldiging inroepen dat hij op de derde dag in Saint-Etienne zwaar gevallen was en daarbij de vierde rugwervel had gekneusd (hetgeen pas weken later vastgesteld werd). Dat ongemak belette hem toch niet om drie dagen na Paris-Nice al voor de vijfde keer Milano-Sanremo te winnen door op de Poggio te versnellen en in de technische afzink zijn kleine voorsprong uit te bouwen.

Raymond Poulidor was, elf jaar na zijn verbazende zege, niet eens aangezet in de 63ste Primavera. Hij had twee povere seizoenen bij de Spaanse apparatenfabrikant Fagor achter de rug. Het was niet onlogisch dat hij op zijn 34-35ste op zijn retour was. Na zijn 7de plaats in 1970 zette hij in 1971 voor het eerst in tien jaar niet aan in de Tour. Hij overwoog zelfs er volledig mee te kappen maar zijn ploegleider Louis Caput vond het niet kunnen dat Poupou er langs een achterpoortje zou uitstappen. 

Met de Franse verzekeringengigant Gan als nieuwe hoofdsponsor en een aangepaste omkadering werd voor een nieuw elan gezorgd. Eén van de nieuwe begeleiders was de genaamde en dan al gecontesteerde homeopatische dokter Bernard Sainz. Docteur Mabuse deed Poulidor op zijn ‘onomkeerbare’ beslissing terugkomen en schonk de oude arend jonge vleugels. Neen, Red Bull bestond toen nog niet. Paris-Nice was daar de eerste toepassing van. Raymond won aansluitend ook het Critérium Nationaal en had vier maanden later, na twee jaar onderbreking, weer rendez-vous met het podium van de Tour. Raymond Poulidor 2.0 had zich geïnstalleerd en zou nog vier jaar langer blijven en in 1976 als ruim 40-jarige een zevende en ultieme keer het eindpodium van de Tour bestijgen.

De revival van Poulidor was geen doorn in het oog van Merckx, die qua resultaten, zijn beste seizoen ooit lukte, bekroond met het werelduurrecord nadat hij de Waalse dubbel en (al voor de tweede keer) de dubbel Giro-Tour bewerkstelligde en met Liège-Bastogne-Liège en de Giro di Lombardia nog twee monumentale klassiekers won. 

Ook opmerkelijk dat Merckx in 1974 een vijfde en ultieme keer  de Tour en (in Montréal) een derde en ultieme wereldkampioen werd en dat de inmiddels 38-jarige Poulidor in beide gevallen the best of the rest was.