Inias Leten: 

wàt een progressie!

Foto Jean KNOP

Als aspirant telde hij amper mee. Bovendien viel hij als 14-jarige zwaar tijdens een zomers trainingskamp met de Vlaamse Wielerschool. De complexe polsbreuk genas maar traag en nam hij als rugzak mee naar de winter. De herinnering aan zijn derde plaats in het BK omnium vermande hem om vol in op de winter van 2018-2019. Hij eindigde in zes BK’s tussen de vierde en de tiende plaats. Het zette hem op zen om aan het wegseizoen te beginnen. Fraaie ereplaatsen in Staden en Heestert werden overstegen door een elfde plaats in de nationale tijdrit van Montenaken, waar geen enkele éérstejaars beter deed, wat er vijf wel deden in het kampioenschap van België. In Sint-Lievens-Houtem deden de vorm en de omstandigheden van de dag hem de das om. Het werd tien dagen later goedgemaakt met de tweede plaats in het kampioenschap van Oost-Vlaanderen, die na “Il Imbatido” Yoran Van Gucht de smaak van de overwinning mocht hebben. Een effectieve zege had hij begin april al behaald in Beveren-Waas op meer dan honderd starters en op drie medevluchters.  Inias sloot zijn lente af met een podiumplaats in de massaspurt van het Vlaams kampioenschap, waarvoor hij Aaron Dockx, Jarne Jonckheere, Yorick Slaets, … afhouden. Net als in Laarne had hij Yoran Van Gucht en Victor Hannes ook graag vergezeld op het podium van het BK in Lendelede, waar hij evenwel luttele centimeter tekort schoot op Sacha Prestianni.

Daarna was het tijd voor de vakantiereis met de ouders en zijn oudere broer Matthias (belofte) naar de Provence en de magnetische reus, de Mont-Ventoux die Inias een respectabel keren trotseerde. Bij zijn terugkeer in eigen land was de fut er wat uit. Decompressie op die leeftijd mag niet maar moèt! Inias was al van vòòr Nieuwjaar in de weer aan de Blaarmeersen en het zou in de winter van 2019-2020 niet anders zijn. Zoals in 2018 begon hij er fris en monter aan en dat legde hem opnieuw geen windeieren. Hij deed zowaar nog beter met vier keer podia en de titel in de keirin, waarin hij Yoran een beetje van “Il Imbatido” verloste. Inias werd geloot als koploper achter de brommer. Hij hield het tempo strak en hij kon de splijtende aanval van Runar De Schrijver pareren om opnieuw het voortouw te nemen én niet meer af te geven. Wat een accolade na zijn vierde plaats in de achtervolging, zijn vijfde in de puntenrit en zijn derde op de 500 meter. Tweede plaatsen in de snelheid en de scratch zouden nog volgen. Het BK madison houdt hij, met Michel L’Eau als sidekick, nog tegoed.

Morgen viert Inias zijn zestiende verjaardag en aan de einder wenkt al het nieuwe wegseizoen, waarin hij na één van de beteren één van de besten wil worden van het bouwjaar 2004. Yoran zal de referentie blijven, al hebben enkelen het verschil verkleind, niet omdat Yoran kromp maar omdat meerdere anderen hun groeispurt voltooiden. Inias ruilde zijn moederclub V.C. Deinze in voor Onder Ons Parike met Franco Heyse als loods.

Inias zal zijn wegseizoen 2020 anders indelen en enkel nog een break inlassen voor zijn studies Grieks-Latijn aan het Sint-Pietersinstituut in Gent. Inias wil Onder Ons Parike aan de eindzege helpen in de Beker van België, waarin het na de Blaarmeersen een uitstekende uitgangspositie heeft verworven. Voor zichzelf wil hij bevestigen in de kampioenschappen en ook vol inzetten op de manches van de Topcompetitie. Daardoor zal ook de nationale selectie niet ver weg zijn.