Mike Uytterhoeven

rondde puike een drie op vier af

Mike Uytterhoeven en Viktor Vandenberghe hadden elk negen zegestreepjes achter hun naam. Mike hield aanvankelijk kordaat het voortouw maar de jaarwende bracht de beide antagonisten dichter bij mekaar. Viktor reed in Bredene een halve minuut weg van Mike, die in Vilvoorde het hoofd moest buigen voor Ward Nuyens. 

“Toch behield mijn zoon het volste vertrouwen omdat het een ongunstige lottrekking hem zoveel parten had gespeeld”, verduidelijkt papa Bart. “Dat kon hij daar niet meer rechtzetten, maar gelukkig wel op de Linkeroever met een traject die nogal wat zandstroken, zijn natuurlijke bondgenoot om orde op zaken te stellen.”

Mike is een ervaringsdeskundige inzake Belgische kampioenschappen. Ook met de 12- en met de 14-jarigen veroverde hij de driekleur, met de 13-jarigen moest hij in Lille Yordi Corsus en Willem Janssens laten voorgaan. De vorige jaren combineerde hij het veldrijden met de weg en mountainbike, wat hij beduidend minder deed vanaf de zomer van 2019.

Mike Uytterhoeven veronderstelde dat Viktor Vandenberghe zijn voornaamste concurrent zou worden samen met Yordi Corsus die er dus in november 2017 voor had gezorgd dat het gisteren geen vier op een rij aan titels kon worden. Ook Viktor tankte vertrouwen omdat hij de week voordien in Zelzate ruim een minuut wegreed van Yordi. Dat maakte van zijn tweede plaats bijna een aangekondigde kroniek en toch schoof Ferre Urkens er verrassend tussen. De discipel van Team ATB Kempen was een absolute verrassing van dit BK, maar niet voor zijn papa. 

“Ferre komt regelrecht van het mountainbiken maar paste zich snel aan”, weet Davy. "Vanop de zesde startrij rukte hij snel op naar de tweede plaats en dat hoogstandje herhaalde hij nu in het kampioenschap. Met een gunstige startpositie komt hij bij Mike nog korter dan een halve minuut. Duurzamer is dat Ferre de kloof met de beste crossers van het bouwjaar 2005 op korte tijd helemaal gedicht heeft. Mountainbike zal hij verder blijven doen terwijl de weg hem veel minder aanspreekt.”

Viktor Vandenberghe was niet teleurgesteld. Het verschil tussen een tweede en een derde plaats is kleiner dan tussen de titel en de dichtste ereplaats. Vichtse Vik komt tenslotte van ver. Met de aspiranten deed hij nog niet mee en dus was hij aan zijn eerste volle winter toe, meteen bezwangerd met ere- en zelfs overwegend podiumplaatsen en dan mag je niet klagen. Er zit nog aardig wat rek op en Mike Uytterhoeven zal de referentie zijn om af te meten hoe dat zich verder ontwikkelt. Zijn moederclub, Alu Decock-Litubel-Waregem, die hij inmiddels inruilde Callant - Pauwels Sauzen, geniet ingetogen mee.

Dat het BK-podium van de eerstejaarsnieuwelingen zich nu al afkeert van de weg is jammer. Het klopt dat zij zich op het terrein zoveel beter kunnen weren dan in de meeste vlakke koersen op de weg. Ook voor hen zijn er evenwel enkele interessante afspraken zoals: Vezin, de nationale tijdrit van Westouter, de Tour de la Basse Meuse, Herbeumont, Maarke-Kerkem (Boigneberg),..... Ze kunnen wat dat betreft een voorbeeld nemen aan Aaron Dockx.

Als jonge tiener kun je het veld niet brééd genoeg houden. De omgekeerde beweging beveel ik ook de beste wegrenners aan.