Het gevààrlijke overwicht 
van Pauwels Sauzen - Bingoal 

De putsch van Pauwels Sauzen - Bingoal op het BK veldrijden heeft de vinger extra in de wonde gelegd: deze regionale sport met een nochtans sterk merk schiet zich lelijk in eigen voet door zich almaar meer als ploegsport te profileren. Ik zie die zware bui al maanden hangen en plots schieten ook anderen wakker. Zelfs Wim Vos zit er kennelijk mee in de maag (“Het BK veldrijden werd beslist na een perfect ploegenspel, en dat is best jammer”) en dat wil al wat zeggen.

De vele toeschouwers mochten zich inderdaad bekocht voelen met het omgekeerde van “het boeiendste BK veldrijden in jaren” en dat zal in de toekomst niet gauw veranderen, tenzij men ingrijpt door per veldrit nog slechts twee veldrijders van hetzelfde team te laten starten.  One is wanderer, two is a company, three is a crowd, what are four and five?! 

Het numerieke én kwalitatieve overwicht van Pauwels Sauzen - Bingoal steekt de ogen uit. Er is trouwens nog meer ”onheil” op komst want behalve de contractrenners Laurens Sweeck, Eli Iserbyt, Michael Vanthourenhout,… zijn er ook de beloften Toon Vandebosch, Jelle Camps, Jarno Bellens,… Oppassen dat de veldritten geen interclubs of zelfs ... clubkampioenschappen van Pauwels Sauzen - Bingoal worden. Het absolute meesterschap van Mathieu van der Poel heeft die ontwikkeling de jongste maanden gecamoufleerd.

Het zal Jurgen Mettepenningen worst wezen; in zijn plaats zou ik ook in mijn vuistje lachen met een tsunami van visibiliteit maar vraag is hoelang het publiek daar nog zal op vergapen? Kleine Penne zal zijn squadra niet ontdubbelen, het zullen eerder de andere sponsors zijn die de rangen uitbreiden en/of versterken. Dat moet verstikkend zijn voor einzelgängers als Thomas Pidcock, niet voor Mathieu van der Poel noch Wout Van Aert omdat die torenhoog boven de anderen uitsteken.

Het veldrijden is op een kruispunt beland, het benieuwt mij hoe (on)gepast de betrokken actoren met dat gegeven zullen omgaan.