Quinten Hermans is àltijd 

al een wegrenner geweest

Quinten Hermans wordt wegrenner?! Toch niet, want hij was het al en wel van meet af aan. Als aspirant werkte hij een beperkt programma af en was hij een vaste klant op de podia van de Limburgse kampioenschappen (kampioen tijdrijden bij de 14-jarigen) 2009 en in Ruddervoorde kwam hij (tweede na Enzo Demasure) het dichtst bij een overwinning. De wegwedstrijden stonden helemaal in functie van het terrein, waarop hij drie nationale titels behaalde: in het veld als nieuweling in Oostmalle 2010-2011 en in Antwerpen 2011-2012, in het mountainbiken als junior in Buizingen 2013. Een Belgische titel kwam daar niet meer bij, wel een derde plaats in het wereldkampioenschap voor beloften in Heusden-Zolder 2016, waar hij op het podium mocht met Eli Iserbyt en Adam Toupalik. Die winter werd hij primus in de SuperPrestige en tweede in de Wereldbeker (“van de Lage Landen”). De winter van 2016-2017, zijn ultieme als belofte, werd zowaar nog beter met de Belgische en de Europese titel, de eindzege in de DVV Verzekeringen Trofee en in de SuperPrestige. Enkel het wereldkampioenschap in Belvaux (Lux.) viel tegen met een teleurstellende negende plaats.

   Quinten Hermans als 14-jarige aspirant aan de slag in Ruddervoorde 2009.   

Tijdens de zomer van 2018 haalde Quinten de draad met de weg weer nauwer aan en dat ging hem bijzonder goed af met een dagzege in de Oberöster-reichrundfahrt. In de Tour de Wallonie was hij nòg fermer: een dagzege in Herstal en de tweede eindplaats in dezelfde tijd als Tim Wellens die won op punten. In 2019 gaf Quinten een demonstratie weg in de Flèche du Sud (Lux.) met drie dagzeges en de eindoverwinning, gevolgd door een podiumplaats in Dwars door het Hageland en een bevestiging in de Tour de Wallonie.

Eén en ander was niet enkel in blindemansogen maar ook in de klare kijkers van Hilaire Van der Schueren beland. Zoals Quinten de (weliswaar beperkte) hoogtemeters met fluitend gemak pareerde, zo kon hij voor Circus - Wanty Gobert wel eens de 3,5 jaar jongere Limburgse versie zijn van Xandro Meurisse, een veropenbaring in de Tour 2018 waarin hij zonder tegenslag nòg beduidend dichter had kunnen eindigen dan de 21ste plaats.

Kan Quinten dat op termijn benaderen? Ik denk van wel. Nadat hij zijn selectie voor het WK in Dübendorf (Zwits.) al of niet gevrijwaard heeft, zal hij aan competitierust toe zijn alvorens te hervatten in Nokere Koerse (18 maart) in de aanloop naar een overdrukke tweede helft van april met binnen een bestek van twaalf dagen de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race, La Flèche Wallonne en Liège-Bastogne-Liège. Wat daarop volgt, is minder duidelijk: het Critérium du Dauphiné of de Tour de Suisse? Dat is nog koffiedik kijken want de tweede plaats in de Europe Tour (na het Corendon-Circus, nu Alpecin-Fenix) en de overstap van hun Franse kopman Guillaume Martin naar Cofidis garandeert weinig dat Circus - Wanty Gobert voor de vierde keer op een rij aan de Tour zal kunnen deelnemen. De Vuelta als alternatief? Dat wordt al even heikel, want zelfs Mathieu van der Poel en zijn kompanen zullen er met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid gedwarsboomd worden door één van gepreselecteerde procontinentale Spaans team. 

Wellicht zal het Quinten Hermans worst wezen, hij wordt op 29 juli vijfentwintig jaar en uitgesteld is dus nog lang niet verloren.