Van onder het (virtuele) stof gehaald …

Gratuite dopingfantasieën

Op “een” Facebookpagina las ik dit: 

“Zoals eerder hier genoemd werden er op de zolder van de kleindochter van voormalig Tour de France - praeses Jacques Goddet verdachte flesjes gevonden in een oude scheepskoffer. Uiteraard werd een uitgebreid onderzoek gestart, zoals u weet dient het wielerblazoen totaal te worden gezuiverd. Grote namen stonden op de flesjes, onder meer die van Lucien Petit-Breton, de winnaar van de Tour in 1907 en in 1908. Gebleken is dat Lucien volkkomen zonder prestatiebevorderende middelen heeft gewonnen.”

Uiteraard is dit satire maar niet iedereen zal het zo begrepen hebben, vandaar dat ik (sic) wat “tegengas” wens te geven:

“Inpikkend op een vorige melding werden thans in de kelder van de kleinzoon van voormalig Tour de France - directeur Félix Lévitan in een stenen bewaarpot de b-stalen gevonden van medische controles tijdens de eerste helft van de twintigste eeuw. Bevestigd werd dat die stalen allemaal negatief waren zodat de betrokkenen (van Lucien Georges Mazan alias Petit-Breton* tot Fausto Coppi) zich niet bangelijk in hun graf moeten omdraaien want ze hebben met hun allen zonder prestatiebevorderende middelen hun mooie slag(en) geslagen.”

* Lucien Georges Mazan was nièt klein en géén Bretoen, zo zie je maar …

Satire mag / moet inderdaad kunnen maar waarom telkens weer op de kap van het overgeplaagde wielrennen? Aan het voetbal, de Geilige Graal bij uitstek, wordt amper geraakt en er wordt bijvoorbeeld nooit aan herinnerd dat je, mede door groeihormonen, de (voor velen) beste voetballer ooit kunt worden. Wat indien hij een coureur was geweest, zou men hem gedoogd hebben? 

Het is de realiteit dat de demonen van het wielrennen  aan de vooravond van het nieuwe seizoen reeds in bloedvorm verkeren. Het boek van “Der Rudi”, wat is daar de relevantie van behalve “platte inhaligheid” die wel eens zwaar zou kunnen tegenvallen want het brede publiek is oververzadigd van dat soort confidenties.