Richie Porte nam het voortouw

Tour Down Under

schromelijk overkilled

Nadat Sam Bennett en Caleb Ewan beurtelings hun ding deden in een massaspurt heeft Richie Porte overtuigend de macht gegrepen in de 22ste Tour Down Under maar ook Romain Bardet, George Bennett, Rohan Dennis, Luis Léon Sanchez, Diego Ulissi, Simon Yates, Dylan van Baarle, titelverdediger Daryl Impey en zowat twintig anderen hielden hun kansen gaaf en eindigden binnen de halve minuut. Wereldkampioen Mads Pedersen (111de op vijf minuten) stelde zwaar teleur. Ben Hermans was daags voordien de ergste pechvogel, hij raakte (met vooral Rafael Valls) betrokken in een zware valpartij, reed de rit nog wel uit maar kon 's anderendaags met meerdere breuken niet meer verder. 

Voor Richie Porte ziet het er alvast goed uit want de slotrit naar Willunga Hill is zijn speeltuin, waarin hij zesmaal op een rij triomfeerde. Een tijdrit staat er helaas weer niet tussen en dat zal vooral Rohan Dennis betreuren. Porte kan dus drie jaar later zijn tweede eindzege behalen nadat hij in 2016, 2016, 2018 en 2019 ook al tweede werd. Daarmee zou hij, met rittenkaper André Greipel (18 stuks), de absolute figuur van deze rittenkoers zijn.

In de hierarchie van zijn land komt Richie na Cadel Evans, Phil Anderson, Robbie McEwen en Michael Matthews uit op de vijfde plaats. En dat voor iemand die hoegenaamd niet door het noodlot gespaard werd. In dat verband herinner ik mij vooral de horror van zijn zware val in de afdaling van de Mont du Chat tijdens de Tour van 2017. Toen vreesde ik het allerergste en hield het voor onmogelijk dat hij ooit nog op een koersfiets zou zitten en toch gebeurde het, maar niet meer dat jaar. Richie had het potentieel om een grote ronde te winnen en toch schoof hij niet dichter dan een vijfde plaats in de Tour van 2016. De derde week was er meestal teveel aan. Wel won hij de Algarve in 2012, Paris-Nice in 2013 en 2015, Catalunya en Trentino in 2015, Romandië in 2017 en Zwitserland in 2018. Eén en ander promoveert hem tot één van de best verloonden van het huidige peloton. Op zijn 35ste (vanaf 30 januari) is hij kennelijk nog niet uitgeblust en kunnen we het over good old Richie hebben.  

Omtrent Tour Down Under is er nog dit: het krijgt in de World Tour dezelfde puntenschaal toebedeeld als Paris-Nice, Tirreno-Adriateco, Romandie, de Dauphiné en Zwitserland en zelfs méér dan Catalunya, het Baskenland, de BinckBank Tour. Dat lijkt er mij vèr over. In mijn eigen ranking breng ik Tour Down Under onder bij de UAE Tour, de Tour de Pologne en de Tour of Guangxi. Enig gevoel voor de juiste waardeverhoudingen is de UCI dus totaal vreemd.