Cedric KEPPENS

… en dàt als éérstejaars!

 

 

Cedric had als aspirant vooral als 13-jarige een mooi traject afgelegd met de beide Oost-Vlaamse titels die hij waardig uitdroeg op het BK (2de in de tijd- en 3de in de wegrit). Dat wilde hij herhalen als eerstejaarsnieuwleing maar er kwam al meteen een kink in die kabel toen hij op training clashte met een andere fietser en met een zware hersenschudding en een gebroken ruggenwervel werd weggebracht. Hij moest wel enkele weken horizontaal blijven, een corset dragen en vanaf nul herbeginnen met wat voorzichtig losrijden op de rollen en op de piste van Borsbeke. Tijdens de familiereis in Frankrijk rondde hij zijn remonte af en keerde als herboren naar Vlaanderen terug. 

Een tweede plaats (na clubmakker Steffen De Schuyteneer) in Deftinge stelde hem nog meer op zijn gemak om er tijdens de restérende 2,5 maanden vol tegenaan te kunnen gaan. Behalve een respectabel aantal regionale overwinningen schreef hij de Ardennenkoers van Couvin (zonder tweedejaars) en de Omloop van de Braakman (mét tweedejaars) op zijn palmares in. Vooral die Zeeuwse triomf verblijdde hem. Na een foute start moest hij aan een afmattende inhaalrace begonnen. Die bracht hij tot een goed einde om in Philipinne de snelste te zijn van een uitgedunde hoofdgroep vòòr Julien Vergouw, die een kleine maand eerder de West-Vlaanderen Tour had gewonnen.  

Cedric Keppens heeft een verleden als multi-atleet die hem laat hopen dat hij het gabariet heeft om ook de hogere hoogtemeters te bedwingen. Couvin bracht daarvan een eerste bevestiging, hij reed er met Jasper Schoofs anderhlave minuut weg van de anderen maar hij kreeg er uitsluitend met eerstejaars te maken vandaar dat hij zijn triomf in de Braakman hoger inschat.

Minder vrolijk werd hij van zijn wedervaren in het Vlaams kampioenschap in Laarne, waar hij het heft in handen nam, hemel en aarde bewoog om de koers open te breken wat hem niet lukte zodat hij in de aankomstzone moest wijken voor de explosievere Nolan Huysmans en Wout Hemeryck. Hij leek aan een dipje toe want ‘s anderendaags werd hij ook ‘slechts’ achtste met 47” meer dan zijn winnende clubmaat Steffen De Schuyteneer. Het moet er wel bij dat hij in de beginfase aan 50 km./u. zwaar uitschoof en met een felgehavende linkerzijde verder moest. Dat oponthoud moet hem zowat 40” en dus een podiumplaats hebben gekost. Cedric zette zijn teleurstelling in adrenaline om voor een sprankelende laatste maand met behalve die precieuze overwinning in Zeeuws-Vlaanderen ook nog regionale successen in Vurste en Burst met daartussen fraaie ereplaatsen in de Keizer (6de), de Affligem Classic (8ste) en vooral in Jemeppe-sur-Sambre, waar hij the best of the rest was na zijn alweer winnende kompaan Steffen De Schuyteneer, die hij in 2022 maar al te graag wil opvolgen als seizoenbeste nieuweling, al drukt hij dat liever met daden dan met woorden uit.