maandag 22 maart 2021

Jasper STUYVEN

is véél méér dan ‘n coureur

 

Jasper Stuyven is héél goed maar toch niet van het gehalte om er zeker van te zijn dat hij ooit één monumentale klassieker zou winnen. Dat besefte hij maar al te goed en dus moest het exact zijn om dat waar te maken. Nu dat eerste schaap over de dam is, kunnen er nog meer volgen.

 

In de kansberekeningen van de 112de Milano-Sanremo werd hij schromelijk over het hoofd gezien. Beter zo dan omgekeerd. Op 20 maart 2021 viel alles in de juiste plooi. Jasper won én met de benen én met het hoofd: de demarrage op het juiste (voor anderen onverwachte) moment aan het eind van de afdaling van de Poggio. Hij sloeg een kloof die hij niet gestand leek te houden tot hij Sören Kragh Andersen als een deux ex machina in de schoot kreeg geworpen. Die kon hem niet overrulen, zette zich toch aan kop en stelde Jasper in de gelegenheid om zich even te herzetten alvorens weer te versnellen en de aanrollende meute af te houden.

Neen, dit is géén toevalstreffer! Deze actie heeft een fraaie voorgeschiedenis in de andere vlakke voorjaarsklassiekers: de Omloop in 2020 gewonnen, 10de in Milano-Sanremo 2018, 5de in de E3 Harelbeke 2016, 9de in Gent-Wevelgem 2018, 7de in de Ronde van Vlaanderen 2017, 4de in Paris-Roubaix 2017 (5de in 2018). 

Met zo’n prestatiestaat ben je in die sector een gesteld lichaam. Last but not least behaalde hij in 2016 een speciale zege in Kuurne, waar zijn grootouders langs mama’s kant wonen.

Japser Stuyven heeft zijn meeste doelstellingen waargemaakt maar op zijn bijna 29ste is hij niet van plan om zich bij de pakken neer te vleien. Na een dagzege (ondanks een gebroken scafoïd dat hem ’s anderendaags tot opgave dwong) in de Vuelta 2015 is hij nog meer tuk op een voltreffer in de Giro en in de Tour. Hij was er al meermaals kortbij: tweede en tweemaal derde in de Giro, drie keer derde in de Tour. Bovenal was er zijn marathonaanval in de tweede rit van de Tour 2016 die slechts op 450 meter van de finish pijnlijk ongedaan werd gemaakt.

Jasper was reeds als tiener bijzonder succesvol: kampioen van België bij de nieuwelingen in Hooglede 2008, wereldkampioen als eerstejaarsjunior (vòòr tweedejaars Arnaud Démare) in Moskou 2009, in de regenboogtrui winnaar le pavé Paris-Roubaix 2010, …

Hij werd niet verblind door dat ene futiele koersgat. Koersen op jonge leeftijd liep als een sorbet door de copieuze menu van zijn leven, waarin universitaire studies communicatiewetenschappen de pièce de résistance was. En als master rustte hij nog niet op zijn lauweren maar opende al in februari 2016 met zijn oom Yvan een Chocolade Atelier langs de Aarschotsesteenweg in Betekom. Wat zou deze minzaam gebleven duizendpoot nog allemaal in petto hebben?


In het wielrennen ligt de klemtoon al te zwaar op winnen. Alléén winnen telt?! Wablief en komaan zeg: hoeveel % van de renners behaalt één of meer overwinningen op de internationale kalender? Ereplaatsen zijn ook mooi en soms verdienstelijker dan overwinningen. Zonder geklopten zijn er geen winnaars. Uitblinken is essentiëler dan winnen.


20 maart 2021 bracht voor Jasper Stuyven het delirium. En toch kan deze dag nòg geëvenaard of zelfs overtroffen worden. Op zondag 26 september arriveert het wereldkampioenschap zowaar in ‘zijn’ Leuven. Het zou wat zijn indien hij er, als local hero, zijn slag thuishaalt of er een andere Vlaming aan de regenboogtrui helpt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten