Philippe GILBERT 

aangekondigde kroniek 

van schrijnend verval

 

Philippe Gilbert zal niet meedoen in de Ronde van Vlaanderen noch in Paris-Roubaix. Hij last een paaspauze in om zich fysiek en mentaal herop te laden en er in de Ardennenklassiekers opnieuw bij te zijn. He must be kidding! Ik zie hem eerder (sic) vol inzetten op de Tour, het WK in eigen land en in maart 2022 de jacht heropenen op dat ene monument dat nog niet aan zijn scalp bengelt. Daarna wint hij voor België het Eurovisiesongfestival.

In afwachting wil hij rust en sereniteit. Hij is ook niet meer van de jongsten en bovendien ‘onderbetaald’ met één luttel miljoentje euro per seizoen en dat amper drie jaar lang vanaf 2020. Wie doet er niet aan pensioensparen?

En nu serieus: ik begrijp het wel dat Philippe zich niet meer kan opladen voor prestaties die slechts een fractie zouden toevoegen aan het handgeld waarvoor hij niets extra hoeft te doen. Hoe zou je zelf zijn op diè leeftijd?

 

Patrick Lefevere trapte dus niet in zijn val toen Gilbert na 2019, waarin hij nochtans Paris-Roubaix had gewonnen, een meerjarencontract claimde. Patrick heeft nu éénmaal een (sic) veel slechter karakter dan John Lelangue die voor zijn copain Philippe graag de beide handen over het hart streek. Mister John zit nu wel met de gebakken peren maar wordt ingedekt door Jannie Haek, die na deze miscast wel niet lang meer de chef wielrennen zal blijven van La Loterie Nationale.

 

Philippe Gilbert liet in de aanloop naar het seizoen 2021 al enkele keren opmerkelijk van zich horen.

Eind december pakte hij uit met een flitsende bolide, een Ferrari 458 Spider van zowat 200 000 euro. Noblesse oblige donc -> het is hem ‘gegund’ hoor maar moest dat zo manifest in de media terwijl het er nu meer dan de schijn van heeft dat hij zich met voorbedachten rade zelfvoldaan aan de kant heeft gezet? Waarom zou hij zijn limieten nog verleggen met een lucratief contract voor 2021 én 2022 waarvoor hij niets extra hoeft te doen? In zijn plaats en in zijn omstandigheden had ik wellicht identiek hetzelfde gedaan.

 

Verder ging Phil er prat zelf te mogen bepalen wanneer hij stopt met koersen, iets wat Tom Boonen op zijn 36ste (althans volgens Gilbert) niet gegund was want ‘hij moest stoppen van Lefevere’. 

Wablief, moéten stoppen?! Toms contract liep af na Paris-Roubaix 2017 en niets belette hem om verder te koersen bij een ander team. Hij hield liever de eer aan zichzelf van ‘eindigen in schoonheid’, een gunst die Gilbert zichzelf uit platte (maar begrijpelijke) inhaligheid niet toestond.

Ook over zijn verdere toekomst werd al langer druk gespeculeerd. Volgens wielerflits.be: “... waar hij wel oren naar heeft, is ooit bondscoach te worden”. Gilbert vermoedt dat die vraag ooit zal komen waarop hij zeker geen ‘néén’ zou zeggen, een voortvarende gedachte. Is het hem misschien ontgaan dat de standvastige Sven Vanthourenhout slechts anderhalf jaar ouder is en nog maar pas in functie en uitstekend bezig. 

Philippe Gilbert wil hoedanook in het wielrennen blijven maar of dat zal kunnen los van ‘La Loterie Nationale’, dat wil ik nog eens zien. En zelfs dat biedt geen zekerheid want wie zegt dat zijn protagonisten Jannie Haek en John Lelangue het daar dan nog voor het zeggen hebben?

Ga ook maar eens na hoe Johan Museeuw en Tom Boonen, toch twee bevoorrechte getuigen, over het geval-Gilbert denken.