Ludovic ROBEET

wàt een prestatie !

 

Ik geneer mij dat ik Ludovic Robeet zo weinig aandacht schonk. Ik hield het niet voor mogelijk dat hij zo’n prestatie in een triomf zou kunnen verlengen. Duizend keer liever hij als winnaar dan een sprintende voetzoeker.

Natuurlijk lieten ze hem en zeven andere vrijbuiters wegrijden (dat stond men ook Mathieu van der Poel toe in Tirreno-Adriatico) maar zij moesten er voor knokken en tijdens het eerste koersuur meer dan 47 km. afleggen om 130 km. in de aanval te rijden. Op het moment dat de hergroepering er zat aan te komen demarreerde hij, enkel Damien Gaudin kon hem volgen, de twee vormden een tweespan tot de Fransman de rol moest lossen. De weifelende achtervolgers bleven op veilige afstand terwijl Ludovic standhield. Ach Damien Gaudin, een Fransman van het vierde knoopsgat zeker?! Néén hoor, de 34-jarige Fransman won in 2013 wel de proloog van Paris-Nice en veertien dagen later ook de G.P. Cholet - Pays de Loire. Weer drie weken verder werd hij vijfde in Paris-Roubaix. En daarna duurde het vier jaar eer hij the winning mood hervond. Behalve de proloog van de Tour de Luxembourg (in 2017 en 2018) en de Volta a Portugal behaalde hij ook een dagzege in Normandie en Bretagne en tussendoor ook de Tro-Bro Leon. 

Na die vijfslager was het langdurig gedaan met winnen. 17 maart 2021 leek die ban te breken maar dat was zonder de waard - Robeet gerekend. Ook voor de boomlange Waal, die een aardig mondje Nederlands spreekt, was het 'nog maar' twee jaar geleden, de voorlaatste rit van de Settimana Coppi & Bartali waarin hij Mikkel Bjerg, de drievoudige wereldkampioen tijdrijden der beloften, afhield. En bijna twee jaar later was er dus Nokere Koers, de onmogelijke zege die hij against all odds toch waarmaakte

Ludovic Robeet is er bijna 27. Hij is aan zijn beste seizoen bezig, reed al eerder langdurig in de aanval zonder daarvoor beloond te worden. Nu deed hij een De Gendtje dat hij graag nog wil herhalen. Hij is een belangrijke speler in het volgehouden Bingoal - Wallonie Bruxelles project van Christophe Brandt. Zou hij nog een stap hogerop zetten? De World Tour zal hem, tenzij als helper, te hooggegrepen zijn. Hij laat het allemaal op zich afkomen en ondertussen proberen om opnieuw te verrassen.

Zijn papa Patrick koerste ook en was hetzelfde type coureur, al behaalde hij tussen 1988 en 1993 géén overwinningen en werd vooral zesde in de Giro di Lombardia 1989.