Twintig jaar geleden … 

Niko EECKHOUT 

de strafste ooit in Waregem

 

De ‘grote koers’ van Waregem heeft een rijke geschiedenis.

Hij heette aanvankelijk Dwars door België en was een tweedaagse die uitzwenkte naar Sint-Truiden, Genk, Ciney, Eisden en Spa. Dit format sloeg almaar minder aan zodat men vanaf 1965 naar een ééndaags gebeuren, dicht bij het brongebied, schakelde. Voor de selectiviteit moest men het, met de nabijheid van de Vlaamse Ardennen, niet laten. Het inspireerde ook tot de naamsverandering naar Dwars door Vlaanderen.

Dwars door België stond langdurig slecht gepositioneerd op de kalender: daags na de almaar sterkere E3 Harelbeke en op een zondag die het steevast moest delen met de Brabantse Pijl met schrale bezettingen voor gevolg.

De verhuis naar de woensdag was gedurfd maar leverde niets dan voordelen op: onverdeelde aandacht voor een rijker deelnemersveld. En die woensdag bleek op termijn een geducht wapen om vanaf 2017 deel uit te maken van de World Tour.  Na het door Flanders Classics ongegeneerd wegdrummen van de Driedaagse De Panne - Koksijde werd de chronologie hertekend en werd Waregem geposteerd vier dagen vòòr de Ronde van Vlaanderen, waarmee het beter af is dan de mudvolle week voordien met opeenvolgend Brugge - De Panne, de E3 Harelbeke en Gent-Wevelgem. Ook qua bezetting levert dit voordelen, zeker dit jaar wanneer onder anderen Alfred Ackermann, Julian Alaphilippe, Kasper Asgreen, Arnaud Démare, Michal Kwiatkowski, Nils Politt, Jasper Stuyven, Mathieu van der Poel, Tim Wellens, … er van en naar Waregem wel bij zijn. Wout Van Aert ontbreekt uit vrije wil, Mads Pedersen gedwongen. 

Waregem heeft een rijke wielertraditie met als kroonluchter het wereldkampioenschap in 1957 met de derde wereldtitel van Rik Van Steenbergen, die ook de eerste winnaar was van Dwars door België en opende een erelijst waarop de meeste Vlaamse coryfeeën prijken.

Behalve het WK organiseerde Waregem ook tweemaal het kampioenschap van België voor beroepsrenners. Guido Reybrouck won in 1966. In 1989 was er een verrassende ontknoping: Carlo Bomans haalde het in de spurt van zijn enige medevluchter, de sneller geachte Eddy Planckaert.

In 1970 was er het BK voor liefhebbers, verrassend gewonnen door Victor Peetersvòòr de favorieten Tony Gakens en Willy Teirlinck. Johan De Muynck was de smaakmaker die de hele namiddag in de aanval reed die pas op de valreep ingerekend werd. 

Niko Eeckhout was op 28 maart 2001 de strafste in Dwars door Vlaanderen. In ‘zijn’ pokkenweer demarreerde hij kort na de start met enkel zijn Lotto-maat Thierry Marichal in steun tot op de Oude Kwaremont. De laatste vijftig kilometer haspelde Niko in zijn eentje af. Na een aanval van 193 km. arriveerde the local hero één minuut eerder dan de eerste tien achtervolgers van wie Wilfried Peeters zich de dichtste ereplaats toeëigende. Ik herinner mij hoe een supporter van Rambo kort na de start aan het Regenboogstadion aankwam om bij de bookmakers tegen een hoge quote nogal vol in te zetten op zijn idool. Toen hij hoorde dat Niko al in de aanval reed, bedacht hij zich. Het was dus zeker géén doorgestoken kaart.

Niko Eeckhout won vier jaar later in Waregem opnieuw maar veel minder spectaculair: hij klopte zeven medevluchters.

Dit jaar is de ‘grote koers’ van Waregem aan zijn 75ste editie ofte 15de lustrum toe. Het zal de minst bijgewoonde maar daarom niet de minste wel de meest zomerse zijn. Of het, zonder de Oude Kwaremont en de Paterberg, de laatste generale repetitie van de Ronde van Vlaanderen wordt? Ik dacht van niet want als een volwaardige manche van de World Tour heeft Dwars door Vlaanderen zijn apart belang. Beter één (Waregemse) vogel in de hand dan tien (Oudenaardse) in de lucht. En wat zei de in Waregem afwezige Wout Van Aert ook weer na zijn triomf vorige zondag: als topfavoriet aan de Ronde van Vlaanderen beginnen weegt minder zwaar met een triomf in Wevelgem in the pocket. In deze kan men Wevelgem door Waregem vervangen. Titelverdediger Mathieu van der Poel kon zich wel eens aangesproken voelen voor een revisited.