Eli ISERBYT heeft het meest recht op de regenboogtrui!

 

De Kuurnenaar is reeds op zijn 24ste een sieraad van zijn sport.

Het begon in de winter van 2010-2011. Eind november werd hij in Leopoldsburg kampioen van België veldrijden. Negen maanden later werd hij in Langdorp nationaal kampioen in het mountainbiken.

 

Eli ISERBYT, zoals hier blijkt een adept van Zeemeeuw Oostende,
kon het ook als wegrenner maar vond er kennelijk zijn gading niet in.

In die dagen was hij ook vrij actief op de weg, maar toen al bleek dat niet zijn dada, al zou hij in 2018 nog derde en beste jongere worden in de Boucles de la Mayenne (gewonnen door Mathieu van der Poel). 

 

Vanaf 2012 werd hij zowel bij de nieuwelingen als bij de junioren tweemaal kampioen van België veldrijden. Als tweedejaarsjunior werd hij Europees kampioen maar op het WK in Tabor liet hij zich verrassen door de sluwe Deen Simon Andreassen.

Eli zette dat een jaar later recht door op 31 januari 2016 als neo-belofte de jongste wereldkampioen in die categorie ooit te worden. In de regenboogtrui beleefde hij een moeilijke winter 2016-2017. 

In 2017-2018 werd dat dubbel en dik goedgemaakt met de Europese titel in Tabor (Tom Pidcock in de spurt geklopt) en de mondiale in Valkenburg (waar hij titelverdediger Joris Nieuwenhuis van zijn sokkel stootte).

De winter daarop moest hij zowel in het EK als het WK zijn meerdere erkennen in Tom Pidcock. 

 

In de herfst van 2019 maakte hij een stormachtige entree in de beroepscategorie. Hij won al meteen de WB-manches in Amerika en een derde in Bern. In Vlaanderen palmde hij Gavere en de Koppenberg in. 

Dat leverde de eindzege op in de de DVV Trofee en de tweede plaats in de WB en de Superprestige. Ook in het EK in Silvelle (It.) en het BK in Antwerpen parkeerde hij op de dichtste ereplaats na Mathieu van der Poel respectievelijk Laurens Sweeck. Het WK in Dubendorf werd een afknapper met een tiende plaats. 

De winter daarop werd hij Europees kampioen en meteen de eerste renner die deze titel in de drie categorieën behaalde. In Zolder sloeg het noodlot toe wanneer hij zwaar ten val kwam. Een gescheurde gewrichtsband aan de elleboog telde hem uit voor de kampioenschappen: opgave in het BK en bemoedigend zevende in het WK in Oostende. Hij volgde wel zichzelf op als laureaat van de DVV Trofee die de X2O Badkamers Trofee was geworden. Significant was dat hij, in weerwil van een onvoltooide symfonie, toch op de tweede plaats uitkwam in de UCI-ranking.

Die heeft hij tijdens huidige winter omgebogen in de pole position. 13 overwinningen plus de eindzege in de WB zijn daar niet vreemd aan. In de X2O Badkamers Trofee kan hij ruim vier minuten mali op Toon Aerts niet meer goedmaken, hij leidt wel nipt in de Superprestige. Het BK in Middelkerke misliep hij. Op een mindere dag nam hij een slechte start en verdween langs een achterpoortje. De zondag daarop zette hij de puntjes op de i in Flamanville (Fr.), zijn 30ste overwinning als profveldrijder, wat neerkomt op een jaarlijks gemiddelde van 10 overwinningen.

Op de regenboogtrui van 2021-2022 heeft niemand meer recht als Eli Iserbyt, die er geen moeite mee heeft om zijn meerdere te erkennen in een betere rivaal, wat hij als volgt inschat: 

“Heb je een superdag tegen Van Aert dan kom je op dertig seconden van hem binnen. Heb je een superdag tegen Pidcock, dan kan je wel mee.”

Voor de regenboogtrui van 2021-2022 zouden enkel de vijf die in de uci-ranking om en bij de 2000 punten behaalden in aanmerking mogen komen: de Vlamingen Toon Aerts, Quinten Hermans, Eli Iserbyt, Michael Vanthourenhout en de Nederlander Lars van der Haar.

Tom Pidcock, Wout Van Aert en Mathieu van der Poel mochten van het brood enkele dikgesmeerde boterhammen meeëten maar van de rozijnen zouden ze eigenlijk moeten afblijven.

 

Eli Iserbyt is de primus inter pares van 2021-2022 en de enige die de kaap van 3000 uci-punten overschrijdt. Hij verdeelt het publiek in twee kampen: men is voor of men is tegen hem, beter dat dan onverschilligheid. Een minderheid heeft last van zijn uitspraken en zijn maniertjes. Voor die criticasters heb ik deze goede raad: bezie eens naar het voetbal en jullie zullen Eli als een schalkse ruiter in de armen sluiten.