Yorick SLAETS: groeien is voor nù, winnen voor làter

 

Yorick Slaets heeft een meer dan aardige winter in de Blaarmeersen achter de rug met een prominente aanwezigheid in de kampioenschappen: 10de in de keirin, 8ste in het omnium, 4de in de scratch (na fotofinish), 5de in de madison (met Jarne Jonckheere), 5de op de kilometer (zijn persoonlijke besttijd één seconde verbeterd naar 1.07.145 maar toch op 1/1ooste van de finaleplaatsen), 3de in de afvalling en 3de in de achtervolging.

Vooral dat laatste was een initiële betrachting want volgens Yorick de mooiste discipline, waarin hij investeerde met een optimale fietspositio-nering en de aanschaf van een vol achterwiel. Dat wierp zijn vruchten af met al een fraaie tijd (3.28.077) in de kwalificaties. Ook in de race voor de derde plaats nam hij een blitzstart waarmee hij Inias Leten (ook top in de andere kampioenschappen) meteen in het vizier kreeg.

De piste in zijn geheel laat Yorick niet onberoerd, hij is dan ook hemels blij in de nationale selectie te zijn opgenomen, maar dat zal niet helemaal ten koste zijn van de weg, waarop hij per 20 juni 2021 in Hamme (zijn allereerste koers als junior) won van zijn medevluchter Jasper Bertels, ook een notoire uitblinker op de recente baankampioenschappen. 

Eind juli maakte Yorick kennis met het hooggebergte in de Österreich Rundfahrt, waar hij (28ste) hoegenaamd niet zoek werd gereden. 

Hij werd aansluitend vijfde in de Roger De Coninck in Berg-Kampenhout, waar hij punten sprokkelde voor Avia-Rudyco in het clubklassement der Beker van België, dat individueel zou gewonnen worden door zijn kompaan Senne Willems. De teamplayer in Yorick was daarmee even blij als met een eigen overwinning. 

Een verdiende adempauze bracht hem fris en monter aan de afrit van het BK in Herzele, waar hij deel uitmaakte van de vroege beslissende ontsnapping om tiende (en na Natan Duchi tweede eerstejaars) te worden.

Ook in Jemeppe-sur-Sambre en in La Philippe Gilbert maakte hij een goede beurt, al had hij van die laatste meer verwacht. Op een ogenblik dat het vat stilaan af was, hoeft hij zich geen zorgen maken over het minder goed aansnijden van de hoogtemeters. Dat zal zijn coach Michel Geerinck hem zeker diets gemaakt hebben.

Een groter werkpunt lijkt mij het tijdrijden: een 105de plaats in de korte tijdrit van de Keizer en zelfs een 38ste in de nog kortere der Ster van Zuid-Limburg zijn ondermaats, ook dat zal Michel hem ook wel gezegd hebben.

Yorick was als aspirant geen geweldenaar, wel iemand die jaar na jaar beter werd, parallel met zijn fysieke groei. Winnen was aanvankelijk weinig aan hem besteed. Hij behaalde veel ereplaatsen, ook in de kampioenschappen. In de vier Vlaamse en evenveel Belgische parkeerde hij rond de top vijf. Zijn tweede plaats na Yoran Van Gucht bij de 13-jarigen in het Vlaams kampioenschap in Leopoldsburg mocht als een overwinning aanvoelen.

Als neo-nieuweling was het aanpassen, al kwam hij meteen dicht bij een eerste zege in Bevreen-Waas, waar hij enkel voor Inias Leten moest wijken. Een eerste succes leek een kwestie van tijd maar kwam er niet meer in 2019 noch in 2020 met wel een tweede plaats in Heultje na Vlad Van Mechelen.

Eén en ander brengt met zich dat Yorick Slaets tijdens zijn jongste jaren als coureur niet door het succes verwend werd en maar goed ook. Winnen is een prettige maar futiele bijkomstigheid die de juiste ontwikkeling eerder afremt dan stimuleert.