Karakterfreak Kenny DESAEVER 

begint bij het Van Moer ct

aan een ambitieus driejarenplan

 

Liefst 41 discipelen maken deel uit van de juniorenfractie van het Van Moer ct, in alfabetische orde zijn dat:

Siebren Antheunis (KTC), Thomas Baart (Ned.), Otis Barnes, Jasper Bertels, Storm Berton (Noordzeemeeuw), Senne Debucke, Xenne De Cock, Simon Depraetere, Asger De Valck, Seppe De Vos, Arne Heyse, Ilan Hooftman, Rune Jacobs (Cycling Team 99), Quinten Janssens, Jules Kiefer, Inias Leten (Onder Ons Parike), Nils Maerevoet, Rune Marin, Robbe Maris, Iljo & Xian Neerinckx (KTC), Niels Neirinckx, Malte Nelis, Arno & Tim Piessens (Ned., Ridley-Hermans), Quinten Provost, Senne Schelfhout, Yaxano (zoon van Guy) Smet, Jaan Sterck (Avia-Rudyco), Brent Van Cauwelaert, Daan Van de Gehuchte, Rune Van den Branden, Lennert Van Lommel (Toekomstvrienden Aarschot), Mout Van Peteghem (Avia-Rudyco), Kjell Van Sanden (WAC Team), Lennert Van Wiele, Jarne Verbruggen, Arthur Vermeulen, Ian Vertommen, Jesse Windey. 

Deze opsomming insinueert een (te) dunne spoeling die dringend moet aangedikt worden om er de beste brokken uit te distilleren en tot een performante kern te kneden.

Kenny Desaever wil het niet zo categorisch gezegd hebben want hij kent de meeste jongens (nog) niet en tot zolang wil hij ze allemaal kansen bieden.

Bij deze stand van zaken verwacht hij het meest van het illustere duo Jasper Bertels en Inias Leten, uitblinkers op de recente baankampioenschappen die hopelijk op de weg een illuster duo kunnen worden als Gianluca Polfliet en Noah Vandenbranden twee jaar geleden.

“Dat zal te hooggegrepen zijn”, weerlegt Kenny. “Ik zie in hen eerder nazaten van Lindsay De Vylder die ik destijds meemaakte bij Avia en die de jongste jaren mooie stappen heeft gezet in de beroepscategorie, zowel op de baan als op de weg. Meer anderen mogen mij verrassen en ik ben ervan overtuigd dat enkelen dat ook zullen doen maar het zal tijd vergen. Ik ben een geduldig iemand, ik sta dagdagelijks in het onderwijs, vandaar …”.

Kenny Desaever komt na zes campagnes over van EFC-L&R-Vulsteke, waar hij in een comfortzone vertoefde. Juist daarom was hij aan een nieuwe uitdaging toe waarbij hij het aangename aan het nuttige kan koppelen.

“Deze challenge matcht ook perfect met mijn dagdagelijks beroep van leerkracht”, verduidelijkt Kenny. “Ik sta in het onderwijs, net als mij discipelen, weliswaar aan de overzijde van de barricade. Wanneer zij vakantie hebben dan heb ik dat ook, wanneer zij examens hebben, dan heb ik die ook. Dat schept een band die ons onderling beter kan maken en waarbij de hoogtemeters niet veronachtzaamd zullen worden.”

“Het is ook een voordeel dat ik bij mijn vorig team de neo-beloften zag arriveren en weet hoe ze daar geraakt zijn. Die knowhow kan ik uitspelen om deze 18-jarigen een zetje te geven naar hun volgende stap: eind 2022 door één van de betere beloftenteams gesolliciteerd worden.”

"Ze zijn toch zo broos, mijnheer. Inias Leten had klierkoorts en begon erg aan zichzelf te twijfelen. Dat heeft hij de jongste weken in de Blaarmeersen met Jasper Bertels als sidekick spraakmakend rechtgezet. Hij steekt weer boordvol ambitie om zich door wielerland een weg te banen."

"Een andere nieuwkomer, Storm Berton, is een jongen met een eigen willetje. Op die leeftijd mag dat, op voorwaarde dat hij luisterbereid is. En dat bleek hij toen ik hem in zijn sociale omgeving opzocht. Zelfs voor het voor het tijdrijden haalt hij de neus niet meer op. Hij schafte zich zowaar  een tijdritfiets aan. Er is ook Yaxano (zoon van Guy) Smet, van wie ik weet dat hij als junior beter tot zijn recht zal komen dan als nieuweling."

“Ik wil met deze basisgroep rustig opbouwen”, vervolgt Kenny. “We zijn aan een driejarenplan begonnen. Tegen 2025 wil Van Moer de voet zetten naast de beste teams voor junioren zijn. 

Kenny is de zoon van wijlen (2014) Alain Desaever, een luitenant van Michel Pollentier. Hij zette in 1979 en 1980 aan in de Tour maar strandde op l’Alpe d’Huez en begaf het jaar daarop tijdens de koninginnenrit van de Pyreneeën. Kenny wilde dat als hommage aan zijn betreurde vader voor een stuk rechtzetten. Veertig jaar later haspelde hij het traject van 1979 (3700 km.) in zijn eentje af aan een uurgemiddelde van bijna 28 km./u. en waarbij hij een aanzienlijk bedrag sprokkelde voor het Kinderkankerfonds.

Het kan tellen als voorbeeld ‘dat niets onmogelijk is wanneer je het echt wilt’. Kenny deed er tijdens zomer van 2021 nog een schepje bovenop door met zijn 12-jarige dochter Aiko de Coll d’Ornon op (1.371 meter hoog) te bedwingen vanuit Le Bourg-d’Oisan. 

Wanneer hij zijn discipelen aanspreekt, kan hij daarnaar verwijzen om hen aan te vuren om hun limieten verder en verder voorzich uit te schuiven.

Het moet er niet meer bij zeker dat Aiko (= geliefde in het Japans) dit voorjaar in de kleuren van Van Moer haar debuut maakt bij de aspiranten.