Jenno BERCKMOES

duurzaam goed worden is beter dan voortvarend goed zijn

 

2 jaar aspirant, 2 jaar nieuweling, 2 jaar junior passeerden zonder uitschieters. In de kampioenschappen was het viermaal ‘net niet’: drie keer in het Oost-Vlaamse, éénmaal in het Vlaamse. 

Aan zijn enige overwinning in Heestert beleefde hij meer plezier want de meest internationale regionale nieuwelingenkoers van 2016 behaald op twee medevluchters, de  Jap Kei Onodera en de Brit Oscar Mingay met wie hij drie minuten wegreed van de anderen, waarin nog meer buitenlanders.

Het vormde Jenno Berckmoes (Sint-Lievens-Houtem) tot een renner die niet verwend werd door het succes en dus best tegen een stootje kon. De uitschieters werden uitgesteld tot de beloften tot het tweede jaar zelfs en die deden er meer toe dan wat er eventueel aan was voorafgegaan.

2021 dus … Een derde plaats in de Tour du Pays Lionnais (Fr.) was een eerste opsteker. Daarna was het tijd om zijn eerste zit van zijn hogere studies marketing aan de HO Gent te vrijwaren. 

Winst in de Ardennenkoers in Vresse-sur-Semois zorgde begin juli voor een volgende boost. Hij haalde het daar van zijn medevluchter Lennert Van Eetvelt, die in bloedvorm verkeerde en tien dagen later op zijn 21ste verjaardag kampioen van België tijdrijden werd. 

Jenno was er in Koksijde niet bij want aan de slag in de Giro della Valle d’Aosta - Mont Blanc, waar hij knap achtste werd in de slotrit. Eén en ander leverde hem meteen een tweejarig contract op bij Sport Vlaanderen - Baloise. 

Jenno zag er evenwel geen reden in om voor de rest van 2021 achterover te leunen, hij had nog actuele ambities die hij vooral kracht bijzette in de Tour de Namur die hij begin augustus helemaal naar zijn pedalen zette met dagzeges in Couvin en Jemeppe-sur-Sambre. Vooral in die laatste, een tijdrit van 13,6 km., deed ertoe. Thibau Nys (+33”), Lars van der Haar (+34”), Gil Gelders (+39”), Robin Orins (+39”) en zelfs Branko Huys (+47”) werden op respectabele afstand gezet zodat Jenno’s eindzege als een paal boven water kwam te staan. 

Eén en ander leverde hem een selectie voor zowel het EK in Trento als het WK in Leuven, waar hem een dienende rol wachtte om Thibau Nys zo hoog mogelijk te helpen eindigen.

 

Jenno Berckmoes behoort met Kamiel Bonneu, Vito Braet, Tuur Dens, Milan Fretin en Jules Hesters tot de happy few die zich vanaf 2022 minstens twee campagnes lang geleid een hobbelige weg mogen zoeken in het labyrint van de beroepscategorie.

Jenno catalogeert zichzelf niet als een toptalent, wel als iemand met voldoende inhoud die met hard en gericht werken en met professioneel leven (onder meer letten op voeding) meer dan wat kan bereiken. Hoe ver hem dat leidt, zal hij al over luttele weken al een eerste keer kunnen ervaren in Mallorca. Daarna volgen Almeria én de gravelkoers Clasica Jaén, waar hij reikhalzend naar uitziet want als ls jonge tiener deed hij geregeld aan veldrijden. Met de 14-jarige aspiranten werd hij in Putte zelfs vierde in het BK.

En nog verder gedurfd vooruit denkt hij dat het drieluik Amstel-Flèche-Doyenne op termijn wat in petto kan hebben voor hem.

Deze Jenno Berckmoes is ‘weinig gebruikt’, er zit dus rij veel rek dat ideaal kan gedijen in een opleidingsteam als Sport Vlaanderen en dat eerst nog planmatig want in de lente wil hij vooral zijn hogere studies afronden.