Gianni MARCHAND  

de grote koersvreugde van 

een bescheiden coureur

 

 

Sporza heeft nageteld dat Gianni Marchand in 2021 niet minder dan zestien keer de vroege vlucht hielp bemannen. Aangezien hij geen notoire winnaar is moet hij iets anders verzinnen om zich te profileren en dat het liefst in tv-koersen als Le Samyn, de Ronde van België, de Tour de Wallonië, de Brussels Classic, de Druivenkoers - Overijse, …

Door een team als Tarteletto-Isorex worden dergelijke uitgesponnen acte de présences keer op keer als een godsgeschenk in de armen gesloten!

Die gratuite aanpak hoeft een resultaat niet helemaal uit te sluiten en dat genoegen viel hem vooral te beurt met een derde plaats in de eerste daguitslag en tussenstand van de Ronde van België die hij verlengde in een dito eindplaats. En begin oktober had hij in de Lillehammer GP (Noorw., 1.2) bijna een precieuze overwinning te pakken.

“Daar had ik kunnen winnen”, mijmert Gianni. “De finish lag op een col van elf kilometer met een gemiddelde stijging van 7,6%, een kanjer dus die ik zonder ervaring bestormde. In de laatste halve kilometer sloeg ik een kloofje dat door de terreinkenner want thuisrenner Idar Andersen op 150 meter voor de aankomstlijn ongedaan werd gedaan, hij bleek bovendien explosiever. Geen kleine jongen overigens want een maand na zijn 22ste verjaardag al dag- en eindwinnaar van de Tour de la Mirabelle.”

 

Meeglippen in een (vroege) vlucht is een stiel apart, waarop de 31-jarige Aartrijkenaar kennelijk een patent heeft. Hij moet al van bij de afrit in de frontlijn staan en na het startschot alle registers opentrekken om een kloof te slaan en daarbij hopen dat er enkele soulmates meeschuiven. Het is minder slopend om onderweg in een spontane uitval mee te schuiven want in dat geval ben je een eind verder gevorderd en heb je meer slaagkansen op een goede afloop. Gianni’s tactiek voor de vlucht vooruit is de golven in het peloton gadeslaan en inpikken wanneer er een nieuwe golf aanrolt.

"Koersen betekent voor mij aanvallen in plaats van lanterfanten in een kabbelend peloton", verduidelijkt Gianni waarmee hij naam, faam en appreciatie heeft verworven. Hij kon zelfs naar een buitenlands team overstappen maar deed dat tenslotte niet. In een team als Uno-X Pro CT zou hij (bijvoorbeeld als wegkapitein) naadloos passen. Het was evenwel niet die Noorse procontinentale ploeg maar wel het continentale Go Sport - Roubaix Lille Métropole dat aanklopte maar te lang draalde en Gianni niet hetzelfde behaaglijke gevoel gaf als Tarteletto-Isorex. 

Gianni voelt zich in die vertrouwde omgeving  een overgelukkige coureur. Met de komst van Torsten Demeyere, Jeroen Eyskens, Jarno Jordens, Sander Lemmens, Marius Wold (Noor) en last but not least Kobe Vanoverschelde zullen er ook meer mogelijkheden zijn om collectief uit de hoek te komen.

Gianni had het niet onder de markt om zich een weg te banen in het strakke labyrint van het professionele wielrennen. Na de laattijdige abdicatie van Cibel (Gaspard Van Peteghem) eind seizoen 2019 sleepte het tot begin november aan vooraleer Gianni's behoud in het peloton van de contractrenners vaststond. Bij het Tarteletto-Isorex van Peter Bauwens kwam hij uitstekend terecht maar in de lente van 2020 vielen Covid-19 gewijs nogal wat mooie koersen weg. 

Gianni had zich zijn 30ste verjaardag (per 1 juni 2020) helemaal anders voorgesteld maar versaagde niet en realiseerde in 2021 zijn beste seizoen. Hij voelt zich als een goede wijn: hoe gerijpter, des te beter.