Het veldrijden is hoogdringend 

aan een nieuwe dynamiek toe

Herleid de Vlaamse euforie 

aub tot zijn ware proporties



Gloria Victoria gisterenavond omwille van het integrale Belgische (lees Vlaamse) podium bij de beloften.

Joran Wyseure, Emiel Verstrynge en Thibau Nys vormen een uniek trio dat op korte termijn ook een hoofdrol kan spelen in de beroepscategorie. Het zijn daarenboven uitstralende persoonlijkheden.

Maar laten we wel wezen: dit kampioenschap van de godbetert wereld was een ‘open’ … Vlaams kampioenschap op verre vreemde bodem, waaraan in wezen amper 10 (van de weliswaar 41 gestarte) veldrijders deelnamen, onder wie de volledige Vlaamse selectie en drie Nederlanders tussen wie zich een one hit wonder (de Brit Cameron Mason) wurmde.

Vermetel wat Joran Wyseure bedacht: de vlucht vooruit nemen en daarmee zijn landgenoten in de verdediging duwen. Eens dat de niet al te coherente Nederlandersop apegapen lagen, mocht Emiel Verstrynge oprukken naar de tweede plaats, wat hij met zoveel bravoure deed dat de eerste plaats nog even in beeld kwam.

Het zal Emiel nog wel vaak door het hoofd spoken welke unieke kans hij misschien op een regenboogtrui liet liggen zoals zijn kompaan Joran drie weken eerder overkwam met de driekleur in Middelkerke. Ach die kampioenschappen van de wereld op één namiddag die met een eyecatcher beloond worden: stel u voor dat voor Cameron Mason alles in de juiste plooi viel en hij werd de 29januari2022 - kampioen van de wereld …

Behalve Joran Wyseure, Emiel Verstrynge en Thibau Nys zijn er ook nog Gerben Kuypers, Jente Michels (de benjamin die nog 19 jaar moet worden) en Niels Vandeputte die zonder uitzondering potentieel hebben om langdurig mee te draaien in hun sport.

Het is ronduit onnozel hoe men een minibestand van veldrijders blijft opdelen in beloften en eliten en daarenboven in club- en (sporadisch) in landenverband doét crossen. Maak er vanaf het 19de levensjaar één categorie van en roep de eerst aankomende belofte tot kampioen uit!