Tim WELLENS

een pare jaren - crack,

met wie je nooit ‘klaar’ bent

Hip hip hoera voor Tim Wellens die nooit teleurstelt maar altijd verrast. Ook in 2021 mikte hij meteen in de roos met een dag- en de eindzege in Bessèges, waarmee hij zijn zegetotaal op 32 bracht maar daar bleef het in 2021 onverklaarbaar bij.

De 33ste liet in 2022 niet lang op zich wachten. Het was er in de Trofeo Serra de Tramuntana één met méérwaarde want behaald op Alejandro Valverde, de (allicht voor altijd) beste coureur van de 21ste eeuw. Dat had wel enige voeten in de aarde want Tim smeet op de rand van het toelaatbare de deur dicht vòòr de aanstormende Alejandro die niet geamuseerd was tot Tim zijn excuses aanbood.

Tim Wellens moet je niet een hoofdrol moet verwachten in de monumentale klassiekers, waarvan hij enkel in Paris-Roubaix geen ereplaats behaalde zoals wel in Il Lombardia (4de in 2014 en 5de in 2018) en in de Amstel Gold Race (6de in 2018). Aan Tim is nog minder een klassementsrenner in de grote ronden verloren gegaan. Dagzeges spraken hem des te meer aan, waarvan hij er zowel in de Giro (in 2016 en 2018) als de Vuelta (in 2020) twee bemachtigde, telkens in een jaar met een even eindcijfer. 

Een dagzege in de Tour zou het plaatje compleet maken maar dat is vooralsnog te hooggegrepen, misschien omdat hij er driemaal aan deelnam in een ‘onpaar’ jaar. In de daguitslagen eindigde hij nooit dichter dan de 13de plaats in Longwy 2017. Dit jaar wil hij een vierde keer naar de Tour en aangezien 2022 een paar eindcijfer heeft zal dat nog lukken ook.

Tim wilde al in 2020 opnieuw naar de Tour, waarin hij in 2019 na een rist bolletjestruien derde eindigde in de bergprijs. Een zware val op training verhinderde dat. Velen in zijn plaats zouden het laten lopen, maar niet Tim die zich na ontmoedigende passages in het WK, La Flèche Wallonne en Liège-Bastogne-Liège vermande en een eerste keer aan de Vuelta deelnam om er niet één maar twee dagzeges te behalen in het pare jaar 2020.

De over enkele maanden 31-jarige Tim is reeds aan zijn 11de campagne toe bij de Nationale Loterij. Dit moet na twee vertwijfelde seizoenen het jaar van de revival worden ook al omdat zijn contract afloopt. Ook hij wordt op zijn resultaten afgerekend. Tim beseft dat die beter moeten om zijn status te behouden. Hij is wel één van de laatsten die zichzlef wijsmaakt dat het gras groener aan de overkant is.

Zijn programma is aangepast. Op de Omloop (3de in 2019) volgt een Italiaans luik met de Strade Bianche (3de in 2017), Tirreno-Adriatico maar zonder Milano-Sanremo. Ook de Ronde van Vlaanderen valt ervan tussen. Daarop volgt het blok dat hem theoretisch het best ligt maar waarin hij nog niet zo hoog scoorde als hij hoopte: de Amstel (6de in 2018), La Flèche (7de in 2018) en Liège-Bastogne-Liège (11de in 2019). Scoren deed hij wel in de Brabantse Pijl, die hij in 2018 won en in 2019 derde werd. 

2018 was zijn bestjaar met 7 overwinningen, waarvan de Trofeo Serra de Tramuntana (net als dit jaar) de eerste was, waarop onder meer een dag- en de eindzege in de Ruta del Sol, de Brabantse Pijl, de vierde tappa in de Giro, een dag- en de eindzege in de Tour de Wallonie volgden. Tim haalde dat jaar zijn hoogste notering (12de) in de betrouwbare Cycling Quotient Ranking, waarin hij nu leidt hij in de jongste tussenstand.

Naast de Brabantse Pijl is ook de Eneco Tour -> BinckBank Tour -> Benelux Tour zijn favoriete koers die hij in 2014 en 2015 (telkens opgelijst met een zege in de slotrit) won en waarin hij ook in 2017 en 2019 een dagzege behaalde en in het eindklassement 2de werd in 2017, 3de in 2018 en in 2019, 4de in 2020. Dit dalende rekenkundige rijtje wil hij oplijsten.