Top 10 moet het uitgangspunt worden 

dat het podium niet uitsluit

 

Een serene REMCO zal 

tot véél méér in staat zijn!

 

Remco Evenepoel viert op 25 januari zijn 22ste geboortedag. Theoretisch kan hij nog het hele seizoen 2022 bij de beloften uitkomen. Hij zal dat evenwel niet doen want in de beroepscategorie heeft hij inmiddels 22 overwinningen behaald en niet van de minste: een dag- en de eindzege in de Ronde van België (zowel in 2019 als in 2021), de Clásica San Sebastián 2019, de tijdrit (gewonnen van … Filippo Ganna) en de eindzege in de Vuelta a San Juan 2020, twee dagzeges en de eindzege in de Volta ao Algarve 2020, een dag- en de eindzege in de Vuelta a Burgos 2020, een dag- en de eindzege in de Tour de Pologne 2020, twee dag- en de eindzege in de Danmark Rundt 2021, de Druivenkoers Overijse 2021, de Brussels Classic 2021, de Coppa Bernocchi 2021, …  

Retorische vraag: wie deed het hem dàt op die leeftijd ooit voor? 

Zijn pad liep niet uitsluitend over rozen en waarbij hij zich meermaals in de eigen voet schoot. Zand daarover en op naar wat komt en dat zou wel eens heel veel kunnen zijn indien hij niet opnieuw de vijand van zichzelf is. 

Het is geen zelfonderschatting om met woorden ‘slechts’ de top tien te ambiëren. Daarmee kun je nooit verkeerd doen. Indien je dan vierde wordt (of nòg hoger eindigt), oogst je applaus op alle banken. Voorspel je een podium en je wordt ‘slechts’ vierde dan wordt het je als een falen aangerekend. 

Die top tien zal een ‘meer dan haalbare kaart’ zijn in rittenkoersen als Tirreno-Adriatico, de Itzulia Basque Country, de Tour de Suisse, … en in klassiekers als La Flèche Wallonne, Liège-Bastogne-Liège, de Clásica San Sebastián, …

Ziedaar het voorontwerp van zijn programma dat een deelname aan de Giro uitsluit, waarin ik Remco (net als Patrick Lefevere) liever had zien opdraven maar goed de zilvervos is iemand die luistert naar de inzichten van de andere verantwoordelijken.

Er zijn overigens een aantal pro’s om voor de Vuelta te opteren: de verzengende hitte waarvan Remco houdt, een tijdrit van 31 km. en een langere aanloop nemen dan na de Giro (die al elf dagen na LBL aanvangt). En dat Tadej Pogačar en titelverdediger Primož Roglič er hun opwachting zullen maken is niet in het nadeel van Remco die geen medefavoriet hoeft te zijn. Zijn entourage moet erover waken dat hij enkel maar kan verrassen niet teleurstellen. 

Overigens volgt er na de Vuelta nog één en ander: niet zozeer de wereld-kampioenschappen in Wollongong (Austr.), de vlakke tijdrit op 18 en de middelzware wegrit op 25 september. Bovenal is er de Giro di Lombardia op zaterdag 8 oktober die Remco, met een eerste grote ronde in de benen, uitstekend moet liggen.

Jà, ik ben een fan van Remco, àltijd geweest! Tégen hem zijn is géén optie. Niet voor hem zijn is een aanvoelend goed recht. 

De diepe verzuchting van mama Agna (Van Eeckhout) na het seizoen 2021 “dat haar zoon op zijn leeftijd nog het recht heeft om fouten te maken” was gegrond. Op voorwaarde dat hij eruit leert in plaats van zich om de haverklap weer in de eigen voet te schieten met verbale krachtpatserij die hij niet altijd kan waarmaken. Patrick Lefevere zal zich in deze meer dan tevoren maar in volstrekte discretie als zijn beschermheer optreden.

Remco slaat, na een heilzame winter, overigens zelf een mea culpa. Wat heeft hij geleerd de voorbije jaren uit zijn uitgesponnen beginnersfouten? Dat zelfs voor hem niet alles vanzelf gaat! 2021 was een meer dan goed jaar en toch het moeilijkste van de drie. Omdat hij het verkeerd aanpakte en zichzelf mentaal belastte? Praat achteraf! Misschien had hij die beproeving, die eeltvorming juist nodig voor zijn verdere rijping.

Remco moet ook beseffen dat de allerbeste coureurs het meest aantal vrienden / partners in crime in hun peloton hadden. Ook hij zal die faciliteiten nodig hebben. Vincere insieme. Een tijdrit is de enige koers die je kunt winnen zonder natuurlijke bondgenoten.